بررسی نتایج کولپورافی قدامی و ساسپنشن سوزنی همزمان در بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار و سیستوسل گرید II و III

امروزه درمان های متنوعی برای بی اختیاری استرسی ادرار وجود دارد که شامل درمان های محافظه کارانه، طبی و جراحی بوده و هر کدام از معایب و مزایایی برخوردار هستند. در این مقاله به بررسی و اعلام نتایج تعلیق گردن مثانه و انجام کولپورافی قدامی همزمان در بیماران مراجعه کننده با شکایت بی اختیاری استرسی ادرار که در معاینه، سیستوسل گرید II و III داشته اند، پرداخته شده است.
طی سال های 82-1380، تعداد 135 بیمار خانم با شکایت بی اختیاری ادراری به درمانگاه اورولوژی و زنان مراجعه کردند که از این میان، تعداد 72 بیمار مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار و 21 بیمار مبتلا به بی اختیاری مخلوط با برتری بی اختیاری استرسی ادرار بودند. با توجه به شدت بی اختیاری استرسی ادرار و معاینه فیزیکی (وجود سیستوسل گرید II و III همزمان) و عدم موفقیت با درمان های محافظه کارانه، تعداد 58 نفر جهت عمل جراحی کولپورافی قدامی و ساسپنشن سوزنی همزمان انتخاب شدند.
مورتالیتی حین و بعد از عمل، در این بیماران وجود نداشت. در 13 بیمار (22.4 درصد) دو روز بعد از عمل سوند ادراری کشیده شد ولی بیمار قادر به ادرار کردن نبودند و در 11 مورد، پس از یک هفته سونداژ، مشکل بیمار رفع گردید و در 2 بیمار احتباس ادراری تکرار شد که توصیه به سوندگذاری مداوم تمیز (Clear Intermittent Catheterization) شد و پس از دو هفته، بیمار قادر به ادرار کردن طبیعی بود. در یک بیمار که به علت دیزوری مقاوم به درمان، سونوگرافی و سیستوسکوپی انجام شد، نخ به داخل مثانه مهاجرت کرده بود که به وسیله سیستوسکوپ خارج شد. 55 بیمار (94.9 درصد) بهبود علایم را یک سال پس از عمل ذکر می کردند و در 47 بیمار (81 درصد) موفقیت کامل (خشک بودن بیمار) حاصل شد. میزان باقیمانده ادراری در تمام بیماران یک ماه بعد از عمل اندازه گیری شد که در 100 درصد بیماران کمتر از حد فوقانی نرمال بود.
میزان موفقیت در این مطالعه نسبت به مطالعات مشابه بالاتر بود. با توجه به میزان پایین مورتالیتی و موربیدیتی و میزان بالای موفقیت پس از عمل برای زنانی که با بی اختیاری استرسی ادرار و سیستوسل گرید II و III مراجعه می نمایند، روش درمان جراحی همزمان کولپورافی قدامی و ساسپنشن سوزنی پیشنهاد می شود.