چالش و چشم انداز علم سیاست متعالی

انسان، پدیده ای با دو ساحت مادی و معنوی است. تبیین علمی، ترسیم عملی و تحقق عینی ساحات دوگانه انسان و جامعه انسانی به صورت توامان، ضرورتی اجتناب ناپذیر و نیازی فزاینده محسوب می گردد. نگرش فکری سیاسی و گرایش عملی سیاسی رایج و غالب در دوران مدرن از ساحت متعالی انسانی در عرصه سیاسی و حتی اجتماعی غفلت کرده و چه بسا آن را نفی و انکار می نماید. نارسایی تک ساحتی و ناسازواری های درون زای این جریان، امروزه به شکل نسبیت مطلق مدرنیستی و یا نهیلیسم معرفتی، روشی و علمی سیاسی، در حال پدیدار شدن است که خود باعث بسیاری بحران های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی در سطح داخلی، خارجی و بین المللی است. بر این اساس، سیاست متعالی و اندیشه و «علم سیاسی متعالی»، «چشم انداز» آینده علم سیاسی را در سطح ملی، جهان اسلام و بلکه جهانی تشکیل می دهد. «چالش علم سیاسی متعالی» فرا رو، درک این ضرورت و تبیین علمی، تنظیم و ترسیم عملی و تحقق عینی این چنین علم و چشم انداز علمی است.