بررسی کارایی فناوری اکسیداسیون فتوشیمیایی پیشرفته (APO) در تجزیه رنگزای پلی آزوی مستقیم با فرایند UV/H2O2

سالانه در جهان بیش از هفتصد هزار تن مواد رنگ زا، سنتز می شود که 50 درصد آنها آزو هستند. رنگ زاهای آزو دارای یک یا چند پیوند آزو (-N=N-) بوده و از مهم ترین گروه رنگ زاهای سنتزی می باشند که در مقادیر زیادی تولید شده کاربردهای زیادی در صنایع مختلف به ویژه صنایع نساجی دارند. هدف از این تحقیق، رنگبری پسابهای رنگی صنایع نساجی و نیز حذف COD حاصل از آنها با استفاده از روش فناوری اکسیداسیون فتوشیمیایی پیشرفته با کاربرد تابش فرابنفش/ آب اکسیژنه بوده است. منبع تابش، یک لامپ فرابنفش جیوه ای کم فشار 55 وات (UV-C) با شدت تابش 50000 میکرووات ثانیه بر سانتی متر مربع، ماده اکسید کننده مورد استفاده، پراکسید هیدروژن 30 درصد (Merck) و ماده رنگزا، C.I.Direct red 80 از گروه رنگهای آزو به دلیل کاربرد و مصرف زیاد، به عنوان مدل انتخاب گردید. جهت بررسی پارامترهای موثر مانند اثر نور UV، تاثیر زمان تابش نور UV، غلظت پراکسید هیدروژن، غلظت اولیه ماده رنگ زا و pH، آزمایشها در پنچ مرحله مجزا براساس روش های استاندارد، آنالیز گردیدند. نتایج آزمایشها نشان داد پرتو UV به تنهایی بعد از گذشت 20 دقیقه، 33.3 درصد رنگ و 18.4 درصد COD را حذف می نماید. همچنین استفاده از آب اکسیژنه به تنهایی بعد از گذشت 24 ساعت فقط 5.7 درصد رنگ و 3.5 درصد COD را حذف می نماید. در سیستم UV/H2O2 راندمان حذف رنگ در شرایط بهینه پس از گذشت 5 دقیقه تابش نور UV به 100 درصد می رسد، همچنین درصد حذف COD حاصل از رنگ در شرایط بهینه پس از 20 دقیقه پرتوتابی 77.3 درصد تعیین گردید. شرایط بهینه جهت حذف رنگ 30) میلی گرم بر لیتر(و COD حاصل از آن در فرآیند UV/H2O2 شامل غلظت 150 میلی گرم بر لیتر از آب اکسیژنه (به صورت خالص)، pH خنثی و غلظتهای پایین رنگ تعیین گردید. بنابراین سیستم UV/H2O2 روش موثری در حذف رنگ و COD حاصل از آن می باشد ولی راندمان عوامل تابش فرابنفش و آب اکسیژنه به تنهایی مطلوب نبوده زیرا آنها به تنهایی نمی توانند عامل اصلی تجزیه کننده رنگ زا یعنی رادیکال هیدروکسیل را به اندازه کافی تولید نمایند.