مقایسه عملکرد صفات تولیدی آمیخته های تجارتی جوجه گوشتی

به منظور بررسی عملکرد شش آمیخته تجارتی موجود در ایران (راس، آربورایکرز، کاب، لوهمن، هوبارد و آرین) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و 20 مشاهده در هر تکرار به مدت 42 روز در شرایط پرورشی مشابه و یکسان (جوجه یک روزه از مادران همسن، تغذیه و مدیریت پرورش یکسان) اجرا شد. صفات مورد مطالعه شامل افزایش وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات و ضریب کارائی تولید به صورت دوره ای و متوسط افزایش وزن زنده و ضریب تبدیل در هفته 1 تا 6 بود. نتایج تجزیه و تحلیل آماری صفات مورد بررسی نشان داد که میانگین افزایش وزن هفتگی کل دوره بین آمیخته ها معنی دار بود (01 / 0> p). افزایش وزن آمیخته کاب نسبت به دیگر آمیخته ها بالاتر بود در حالی که آربوراکر دارای پائین ترین وزن در پایان دوران پرورشی داشت. میانگین خوراک مصرفی در کل دوره درسطح (05 / 0> p) معنی دار بود، آمیخته راس پائین ترین و هوبارد دارای بالاترین سطح خوراک مصرفی نسبت به دیگرآمیخته ها بودند. ضریب تبدیل غذایی در دوره های رشد، پایانی و کل دوره معنی دار بود (01 / 0> p). ضریب تبدیل غذایی درآمیخته کاب بهتر و هوبارد بالاتر نسبت به دیگرآمیخته ها بود. درصد تلفات در بین آمیخته ها معنی دار نبود. ضریب کارائی تولید که نسبتا یک شاخص ارزیابی جامع تری (در برگیرنده اکثر شاخص های مهم تولید عملکرد) می باشد در آمیخته کاب بالاتر از سایر آمیخته ها بوده است. بررسی روند سرعت رشد (افزایش وزن هفتگی) و ضریب تبدیل تمامی آمیخته ها نشان داد که ادامه رشد از 6 هفتگی به بعد دارای مزیت نسبی کمتری می باشد. ارزیابی کیفیت لاشه نشان داد که تفاوت معنی داری بین نسبت لاشه (به کل وزن زنده قبل از کشتار) و اندام اصلی تشکیل دهنده لاشه (نسبت سینه و ران به کل لاشه) در آمیخته های مختلف وجود نداشت. درصد چربی حفره بطنی در آمیخته راس کمتر و در آمیخته لوهمن بیشتر از سایر آمیخته بود. ارزیابی شیمیائی لاشه نشان داد که آمیخته هوبارد دارای کمترین سطح درصد چربی و بیشترین سطح درصد پروتئین در بین آمیخته ها می باشد. در ضمن آمیخته آربورایکرز دارای بیشترین سطح درصد چربی و آمیخته راس دارای پائین ترین سطح درصد پروتئین در لاشه می باشند.