ارزیابی بیان ژن WT1 به عنوان شاخصی برای بررسی حداقل بیماری باقیمانده در مبتلایان به AML

ژن WT1 یک فاکتور نسخه برداری را کدگذاری می کند که در تمایز و تکثیر سلول های پیش ساز هماتوپوئتیک نقش دارد. این ژن در بافت های خاصی مانند کلیه، تخمدان و قلب نیز بیان می شود. ارزیابی کمی بیان ژن WT1 می تواند پارامتر مفید و کارآمدی برای بررسی حداقل بیماری باقیمانده (MRD) در لوکمی ها باشد.
مقدار نسبی بیان ژن WT1 در خون محیطی 62 بیمار مبتلا به AML با استفاده از روش Real time Quantitative بررسی شد. همه این بیماران تازه تشخیص (new case) بودند و با توجه به در دسترس بودن یا نبودن بیماران، پی گیری تا حدود 3 سال انجام شد. این مطالعه از نوع بنیادی و کاربردی بود، به صورت مقطعی انجام شد و نحوه نمونه برداری از نوع تصادفی و از بین مبتلایان به لوکمی حاد میلوییدی بر اساس معیارهای تشخیصی اولیه از سوی بخش بالینی بود. میزان بیان WT1 در آن ها با میزان بیان WT1 در خون محیطی 24 فرد سالم مقایسه شد (میزان بیان WT1 در سلول های K562 معادل 106 در نظر گرفته شد).
مقادیر قابل توجهی از بیان ژن WT1 در نمونه های زمان تشخیص در لوکمی های حاد (بیش از 80% موارد) ملاحظه شد. با انجام شیمی درمانی، بیان WT1 کاهش یافت (در زمان درمان القایی حدود 2-1 لگاریتم و در زمان درمان تحکیمی حدود 4-3 لگاریتم). همبستگی واضحی بین مقادیر نسبی بیان ژن WT1(کمتر از ناحیه خاکستری در مقابل بیشتر از ناحیه خاکستری) و پیش آگهی احتمال وقوع عود در موارد AML مشاهده شد. بیمارانی که در پی گیری های متعدد میزان بیان WT1 در آن ها کمتر از ناحیه خاکستری باقی ماند، از بهبودی کلینیکی بالاتری بهره مند بودند. در حالی که 6 مورد از بیماران که در نهایت مبتلا به عود شدند، میزان بیان WT1 در آن ها حدود 6-1 ماه قبل از بروز عود بالینی از ناحیه خاکستری فراتر رفت.
WT1 یک فاکتور مولکولی مفید و کارآمد برای تشخیص حداقل بیماری باقیمانده، ارزیابی تاثیر درمان و پیش بینی عود در مبتلایان به AML است.