خوش بینی و ارزیابی استرس: بررسی دو مدل نظری در پیش بینی سازگاری روانشناختی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر خوش بینی و ارزیابی استرس بر راهبردهای رویارویی و سازگاری روانشناختی بر اساس دو مدل نظری شی یر، کارور و لازاروس، فلک من انجام شد.
در این پژوهش 208 دختر و 147 پسر داوطلب کنکور سراسری توسط پنج پرسشنامه (آزمون بازنگری شده جهت گیری زندگی، پرسشنامه ارزیابی استرس، پرسشنامه روش های رویارویی، مقیاس رضایت از زندگی و پرسشنامه سلامت عمومی) مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج تحلیل های مقایسه ای نشان داد که خوش بین ها و بدبین ها به طور معناداری در ارزیابی ثانویه (اما نه در ارزیابی اولیه) از یکدیگر متمایز می شوند. تحلیل های رگرسیونی نشان داد که متغیرهای خوش بینی و ارزیابی استرس به طور معناداری پراش راهبردهای رویارویی و سازگاری روانشناختی را تبیین می کنند.
در مجموع نتایج نشان داد که هر دو مدل توانایی پیش بینی سازگاری روانشناختی را دارند، هر چند که نقش متغیرهای موقعیتی یعنی ارزیابی های استرس بیش از متغیر شخصیتی یعنی خوش بینی می باشد.