بررسی ابعاد آنتروپومتریک صورت و جمجمه در والدین کودکان مبتلا به شکاف کام و لب

شکاف کام و لب یکی از شایع ترین نواقص مادرزادی است که ناحیه فک و صورت را درگیر می سازد. به دلیل وجود اختلال در مراحل اولیه تکامل جنینی، جوش خوردن درزهای اولیه با اشکال مواجه شده و شکاف در قسمت های مختلف سر و صورت ایجاد می شود. لذا هدف از انجام این تحقیق یافتن آن دسته از شاخص های آنتروپومتریک صورت والدین است که می تواند با بروز شکاف لب و کام در فرزندان ارتباط داشته باشد تا از این طریق بتوان خانواده های دارای استعداد ژنتیکی به شکاف لب و کام را از سایرین تفکیک نمود.
این تحقیق مورد – شاهدی بر روی 57 زوج از والدین سالم دارای فرزند مبتلا به شکاف کام و لب یکطرفه یا دو طرفه به عنوان گروه مورد و 57 زوج از والدین دارای حداقل دو فرزند سالم به عنوان گروه شاهد انجام شد. 16 معیار آنتروپومتریک سر و صورت با استفاده از یک عدد کولیس دیجیتال با دقت 01/0 و یک متر نواری در دو گروه، اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شد.سپس اندازه های مذکور در دو گروه با استفاده از آزمون های t مستقل و زوجی و من- ویتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
در این بررسی مشخص شد عرض سر، حداقل عرض پیشانی، طول سر و عرض صورت در پدران دارای فرزند مبتلا به طور معنی داری کمتر از پدران دارای فرزند سالم و ارتفاع صورت، عرض گوش و قوس فک بالا در آن ها به طور معنی داری بیش از پدران دارای فرزند سالم است. در مورد مادران، حداقل عرض پیشانی و عرض صورت در زنان دارای فرزند مبتلا به طور معنی داری کمتر از مادران دارای فرزند سالم بود و ارتفاع صورت، عرض گوش، فاصله دو گوشه داخلی چشم، فاصله دو گوشه خارجی چشم، قوس فک بالا و پائین و محیط سر در مادران دارای فرزند مبتلا به شکاف به طور معنی داری بیشتر از مادران دارای فرزند سالم گزارش شد. به علاوه تحقیق حاضر مشخص کرد شاخص صورتی در والدین دارای کودک مبتلا به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد است.
نتایج این تحقیق نشان می دهد که شکل کلی سر و صورت تحت کنترل قوی عوامل ژنتیکی می باشد به نظر می رسد مطالعات بعدی باید در جهت بررسی ژن های کنترل کننده این ابعاد که می تواند با بروز شکاف لب و کام ارتباط نزدیکی داشته باشد برنامه ریزی گردد.