بررسی فراوانی عفونتهای قارچی گوش خارجی

عفونت های گوش خارجی، از جمله عفونت های قارچی، بیماری مزمن یا تحت حاد مجرای گوش است که علایم، تظاهرات و علت شناسی آن معمولا بستگی به محیط جغرافیایی دارد و در آب و هوای گرم و مرطوب بیشتر دیده می شود. این مطالعه، با هدف بررسی نوع قارچ عامل و عوامل مساعد کننده و علایم بیماری انجام گرفته است.
مطالعه ای است مقطعی- توصیفی که بر روی نمونه 174 نفری مبتلایان به عفونت قارچی گوش انجام شده است. روش نمونه گیری به طریقه تصادفی و آسان بوده که پس از ثبت اطلاعات مربوط به سن، جنس، شغل، سابقه دیابت، تروما، مصرف آنتی بیوتیک، سایر شکایات و علایم، از مجرای گوش آن ها نمونه برداری شده و برای کشت و لام مستقیم به آزمایشگاه ارسال گردید و پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده اند.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه 35.8 سال بود که %50.6 آن ها زن بودند، گروه سنی 30-39 سال (%30.6) بیشترین گروه سنی و بیشترین شغل، مربوط به زنان خانه دار بود. (% 39)، اکثر بیماران در فصل تابستان و پاییز مراجعه نموده اند، شایع ترین قارچ عامل ایجاد عفونت»اسپرژیلوس ولاووس«بوده است (%27.6) و سپس آسپرژیلوس نیجر- اسپرژیلوس فلاووس- کاندیدا البیکانس- اسپرژیلوس فومیکاتوس- اسپرژیلوس نیدوس، به ترتیب در درجات بعدی قرار داشتند و شایع ترین علت ایجاد، عفونت مجرا، تروما، دستکاری مجرای گوش، و شایع ترین علامت بیماری، خارش گوش بوده است (%88.5).
عفونت های»اسپرژیلوس«و»کاندیدیابی«در عفونتهای قارچی گوش خارجی معمولا باید مد نظر باشد.