بررسی فراوانی هایپوتیروئیدی در 125 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شریعتی در سالهای 83-82

بیماری اسکلرودرمی یک بیماری مزمن با علت ناشناخته است. در این بیماری علاوه بر درگیری پوستی، درگیری احشای مختلف و همچنین درگیری تیروئید نیز دیده می شود. تاکنون در ایران مطالعه ای از نظر همراهی بیماری تیروئید با بیماری اسکلرودرمی به عمل نیامده، لذا در این مطالعه درصدد برآمدیم که فراوانی هایپوتیروئیدی را در انواع مختلف اسکلرودرمی به دست آوریم.
125 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی معاینه و از نظر تستهای آزمایشگاهی Tpo Ab Anti و, TSH, Anti TG Ab T3, T4 بررسی شدند.
در این مطالعه از 125 بیمار 39.2% مبتلا به فرم محدود و 60.8% مبتلا به فرم منتشر بودند، 33 بیمار (26.24%) مبتلا به هایپوتیروئیدی بالینی و تحت بالینی بودند.
شیوع هایپوتیروئیدی در جامعه حدود 14-1.4 در هزار گزارش شده است. به نظر می رسد شیوع هایپوتیروئیدی در بیماران اسکلرودرمی بسیار بالاتر باشد (در این مطالعه 26.4%) بنابراین تست های بررسی عملکرد تیروئید باید جزء آزمایشات اولیه در هر بیمار اسکلرودرمی محسوب شود. با پیگیری و درمان مناسب این گروه ممکن است بتوانیم بخشی از علایم بیماران اسکلرودرمی را کم نماییم.