تعیین نسبت زنجیره آلفا/بتا در افراد سالم(45-18 سال) با اندکس های خونی طبیعی(80MCV≥ و 27MCH≥) و درصد HbA2 طبیعی به روش کروماتوگرافی تعویض کاتیونی

برای موفقیت بیشتر برنامه پیشگیری از تالاسمی، انجام آزمایش بیوسنتز زنجیره های گلوبین به عنوان یک آزمایش تکمیلی در کنار تجزیه DNA ضروری می باشد. با توجه به اهمیت موضوع، هر آزمایشگاهی باید دامنه مرجع این آزمایش را متناسب با روش به کار گرفته جهت افتراق انواع سندرم های تالاسمی به دست آورد. روش بیوسنتز زنجیره های گلوبین روش نسبتا مشکل ولی مرجع جهت مطالعه سندرم های تالاسمی می باشد. هم چنین برای تعیین جهش های ساختمانی زنجیره های گلوبین کاربرد دارد. هدف از این مطالعه، راه اندازی روش بیوسنتز زنجیره های گلوبین و تعیین نسبت زنجیره های a/b در افراد سالم بود.
مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. در این مطالعه نسبت زنجیره های گلوبین در دو مرحله بر اساس روش کلگ ودرال (تغییر شکل یافته) اندازه گیری گردید. آنالیز زنجیره های گلوبین بر روی 30 پرسنل آزمایشگاهی سالم و بستگان آن ها که دارای درصد HbA2 و اندکس های خونی نرمال بودند صورت گرفت. در این روش، نمونه غنی از رتیکولوسیت با مخلوطی از اسیدهای آمینه که یکی از آن ها (لوسین) با مواد رادیو ایزوتوپ نشان دار شده، انکوبه می گردد. پس از شستشوی اضافه رادیو اکتیویته و رسوب گلوبین، زنجیره های مختلف به وسیله کروماتوگرافی تعویض کاتیونی، از یکدیگر جدا می شوند.
در این تحقیق نسبت زنجیره های a/b در همکاران سالم آزمایشگاهی بدون سابقه b تالاسمی در خانواده محاسبه گردید. میانگین نسبت زنجیره، 0.12±1.045 (SD 1 ± mean) با دامنه 1.165 – 0.925 به دست آمد که این نسبت با نسبت به دست آمده توسط سایر محققان در دنیا هم خوانی داشت.
در هر برنامه غربالگری تالاسمی، مشکلات تشخیص به وجود می آید که بدون آزمایش بیوسنتز زنجیره ها قابل حل نمی باشند. روش کلگ ودرال در حالی که از قابلیت تکرارپذیری و قابلیت اعتماد خوبی برخوردار است، بسیار طولانی می باشد (4 روز کاری). امروزه از روش های دیگری مانند HPLC فاز معکوس نیز برای جداسازی زنجیره ها استفاده می گردد. بنابراین هر آزمایشگاهی متناسب با روشی که به کار می برد باید دامنه مرجع خود را تعیین نماید.