بررسی آگاهی و نگرش دانش آموزان دبیرستان های استان یزد در مورد ایدز

اپیدمی AIDS، هم اکنون در سومین دهه حضور خویش است و تبدیل به بیماری همه گیری شده است که جامعه جهانی را تهدید می کند. طبق گزارش WHO، تا دسامبر سال 2002 میلادی، 68 میلیون مورد آلوده به ویروس در دنیا وجود داشته است و این در حالی است که نوجوانان به عنوان جمعیت در معرض خطر عفونت HIV/AIDS شناخته شده اند. از آنجا که راه های انتقال این عفونت محدود است، ارتقای سطح آگاهی مردم و بخصوص نوجوانان در خصوص HIV/AIDS، می تواند کمک بسیاری به کاهش میزان های فزاینده عفونت ایدز کند.
این بررسی، مطالعه ای توصیفی- مقطعی است که با هدف تعیین و ارزیابی آگاهی و نگرش دانش آموزان دبیرستان های استان یزد در سال 1383 انجام گرفته است. 2146 دانش آموز از چهار شهر استان یزد در مقاطع مختلف تحصیلی، از طریق نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند و توسط پرسشنامه خود- ایفا، مورد ارزیابی قرار گرفتند، داده های این بررسی در نرم افزار آماری SPSS.win 11.5 وارد شد و به وسیله آزمون های آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
هر چند اکثریت دانش آموزان در مورد راه های انتقال HIV/AIDS آگاهی صحیح داشتند (93.3%- 72% پاسخ صحیح به سوالات راه های انتقال)، لیکن هنوز تصورات غلط در مورد این بیماری و راه های انتقال آن به طور قابل توجهی در میان آنان وجود داشت. در مجموع آگاهی اکثر دانش آموزان (35.2%) در حد خوبی بود. اغلب دانش آموزان (36.3%) در زمینه ایدز و بیماران مبتلا به ایدز، نگرش مثبت داشتند، در حالی که با توجه به نسبت 32.4، نگرش منفی نیز در بین آنان رایج بود. آگاهی و نگرش دانش آموزان مورد بررسی در زیر گروه های مقطع تحصیلی و پایه تحصیلی تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.001)، ضمن این که نگرش دانش آموزان دختر به طور معنی درای مطلوب تر از پسران بود (P<0.001). رادیو- تلویزیون منبع اصلی کسب اطلاعات دانش آموزان در خصوص HIV/AIDS بود (63.9%) و 21.2% از آنان نیز از اینترنت به عنوان یکی از منابع کسب اطلاعات خود نام برده بودند. هم چنین اکثر دانش آموزان (56.1%) دوستان را به عنوان فرد مورد بحث و گفتگوی خود در زمینه ایدز معرفی کرده بودند.
با توجه به یافته های این تحقیق، پیشنهاد می شود مدارس به عنوان یکی از کانون های اصلی تمرکز در استراتژی های کاهش ایدز مد نظر گرفته و آموزش دانش آموزان در خصوص تمامی جنبه های HIV/AIDS، به عنوان جز تکمیلی آموزش در همه مدارس کشور مورد توجه جدی سیاستگزاران آموزشی و دولتی قرار گیرد.