لوله گذاری تراشه بدون استفاده از شل کننده عضلانی در بیماران تحت عمل جراحی عروق کرونر

روش معمول بیهوشی در جراحی عروق کرونر استفاده از مخدر و شکل کننده های عضلانی طولانی اثر است اما در بعضی مواقع کاربرد آنها می تواند خطرناک باشد. استفاده از رمی فنتانیل و بدنبال آن پروپوفل شرایط مناسبی را بدون استفاده از شل کننده جهت لوله گذاری فراهم می نماید. این مطالعه با هدف بررسی لوله گذاری تراشه بدون استفاده از شل کننده عضلانی در بیماران تحت عمل جراحی عروق کرونر انجام شده است.
این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1383 در بخش جراحی قلب بیمارستان امام رضا(ع) مشهد انجام شده است. 90 بیمار که براساس معیار عملکرد قلبی در بخش قلب آمریکا در کلاس II بودند به صورت تصادفی به 3 گروه 30 نفری تقسیم و مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از دریافت محلول رینگر در گروه شاهد سوفنتانیل به میزان یک میکروگرم به ازا هر کیلوگرم و در دوگروه دیگر رمی فنتانیل با دوزهای 2 و 4 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم داده و پس از آن به هر سه گروه پروپوفل به میزان 1.5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم تزریق شد. 90 ثانیه پس از پروپوفل شرایط لوله گذاری با مقیاس درجه بندی شده چهار امتیازی بررسی گشت. تغییرات ST و ضربان قلب و فشار متوسط شریانی به صورت تهاجمی قبل از القای بیهوشی، تا 5 دقیقه پس از آن اندازه گیری شد و در برگه های مشاهده ثبت شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی و آزمونهای کی دو و تی پردازش شد.
لوله گذاری در تمام بیماران بدون مشکل انجام گرفت. شرایط لوله گذاری نیز در تمام گروه ها از نظر کلینیکی قابل قبول بود. تغییرات ST و متغیرهای همودینامیک بین گروه ها برجسته نبود.
نتایج این مطالعه نشان داد که با استفاده از دوزهای مختلف رمی فنتانیل و بدنبال آن پروپوفل می توان شرایط قابل قبولی برای لوله گذاری تراشه بدون تغییرات مهم در همودینامیک و قطعه ST نسبت به روش معمول بیهوشی بدست آورد.