بررسی تاثیر مهارت حل مساله بر اضطراب اجتماعی نوجوانان فاقد سر پرستی موثر مقیم مراکز شبانه روزی تحت پوشش سازمان بهزیستی استان کردستان

اضطراب اجتماعی پدیده ای نسبتا رایج در دوران اولیه نوجوانی است. پژوهش هایی که انجام شده، نشان داده است، نزدیک به 1 درصد از کودکان و نوجوانان در جهان به شکل بیمار گونه ای از آن رنج می برند. این پژوهش به منظور بررسی تاثیر مهارت حل مساله بر اضطراب اجتماعی نوجوانان فاقد سرپرستی موثر مراکز شبانه روزی تحت پوشش سازمان بهزیستی استان کردستان انجام شده است.
این پژوهش یک مطالعه تجربی است که به صورت قبل و بعد از آموزش و مقایسه گروه مداخله و کنترل انجام شده است. قبل از شروع مطالعه اضطراب اجتماعی گروه های مورد مطالعه که واجد معیارهای پذیرش و حذف نمونه بودند با استفاده از پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبوویتز مورد سنجش قرار گرفتند. مواردی که نمره بالای 55 از این پرسشنامه را کسب نمودند 36 نفر بودند که به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار داده شدند. سپس 2 نفر از گروه کنترل انصراف دادند که نهایتا در گروه مداخله 18 نفر و در گروه کنترل 16 نفر قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت 12 جلسه 45 دقیقه ای تحت آموزش مهارت حل مساله قرار گرفتند و سپس اضطراب اجتماعی هر دو گروه با پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبوویتز سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و t زوج توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج حاکی از آنست که میانگین اضطراب اجتماعی در گروه مداخله و کنترل بعد از آموزش به ترتیب 13.9±13 و 10.2±70.43 بوده و تفاوت معنادار می باشد (p=0.0001)، و نشان می دهد مهارت حل مساله به طور معناداری موجب کاهش اضطراب اجتماعی گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل شده است.
نگرش حل مساله در نوجوانان، آنها را در برخورد و مقابله سازگارانه با مسایل و مشکلات زندگی یاری خواهد داد و انعطاف پذیری ذهنی خاصی در آنان ایجاد می نماید.