شیوع هپاتیت C در زندانیان بند ماد مخدر زندان لاکان شهر رشت

هپاتیت C یکی از علل مهم نارسایی کبدی و پیوند کبد بوده و راه های شناخته شده انتقال این بیماری شامل دریافت خون و فرآورده های آلوده آن، اعتیاد تزریقی یا استنشاقی، رفتارهای پرخطر جنسی (شرکای جنسی متعدد، ابتلا به بیماری های قابل انتقال از راه جنسی، همجنس بازی)، خالکوبی، استفاده از تیغ و سرنگ مشترک می باشد. با توجه به بالا بودن خطر ابتلا به هپاتیت C در زندانیان، بخصوص زندانیان بند مواد مخدر و خطراتی که در درجه اول خانوده ایشان و در مقام بعدی، تمامی افراد جامعه را از جهت ابتلا پس از آزادی آنان از زندان تهدید می کند، این مطالعه در بند مواد مخدر زندان لاکان شهر رشت اجرا گردید. در یک مطالعه مقطعی، تمامی زندانیان بند مواد مخدر زندان لاکان رشت در نیمه اول سال 1382 تحت مطالعه قرار گرفتند. پرسشنامه ای حاوی اطلاعات جمعیتی و عوامل خطر احتمالی ابتلا به صورت خودایفا توسط همکاران طرح در بین زندانیان توزیع و از تمامی آنان یک نمونه خون جهت بررسی سرولوژیک گرفته شد. نمونه های خون در آزمایشگاه مرکز بهداشت استان تحت آزمون ELISA نسل سوم قرار گرفته و تمام نمونه های مثبت مجددا مورد آزمون قرار گرفتند. سپس داده ها جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS 11.5 تجزیه و تحلیل شدند. از آزمون c2 و Logistic Regression جهت مقایسه بین گروه ها و عوامل موثر در ابتلا استفاده گردید. در این مطالعه، 460 زندانی با میانگین سنی 34.7 ± 8.9 سال (دامنه 18 تا 65 سال) بررسی شدند. میانگین طول مدت اعتیاد در این افراد 9.6 ± 8 سال بود. 49 درصد تریاک، 18.3 درصد هرویین، 12.4 درصد حشیش و بقیه بیش از یک ماده مصرف می کردند. رفتارهای پرخطر جهت ابتلا به آنها شایع بوده: 18.6 درصد معتاد تزریقی و 56.2 درصد معتاد استنشاقی بوده و 56.1 درصد خالکوبی داشتند. 209 نفر (45.4 درصد) آنتی بادی برضد هپاتیت C داشتند که این میزان در معتادان تزریقی 88.9 درصد بود. اعتیاد تزریقی، خالکوبی و سابقه قبلی زندان با نتیجه مثبت آزمون ارتباط معنی داری داشت (P<0.05). مطالعه حاضر نشان می دهد که هپاتیت C در زندان شایع بوده و لازم است که برنامه های پیشگیری و غربالگری به همراه آموزش های لازم برای زندانیان هر چه سریع تر به اجر در آید.