مقایسه اثر درمانی ایتراکونازول و کلوتریمازول در درمان واژینیت کاندیدایی

به علت شیوع بالای واژینیت کاندیدیایی در جمعیت زنان و ناراحتی های ناشی از آن، انتخاب بهترین روش درمان که بر اساس نتایج بالینی و میکروسکوپی، کاهش میزان عود، کوتاهی دوره درمان و خوراکی بودن آن می باشد، حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای اثر درمانی ایتراکونازول خوراکی سه روزه و کلوتریمازول واژینال هفت روزه جهت تعیین بهترین روش درمانی می باشد.
مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی بر روی 100 خانم مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان یحیی نژاد بابل در طی یک سال که از نظر بالینی و قارچ شناسی مبتلا به واژینیت کاندیدیایی بودند و بصورت تصادفی در دو گروه درمانی قرار گرفتند انجام شد. گروه کلوتریمازول واژینال که روزانه 100mg به مدت 7 روز و گروه ایتراکونازول خوراکی که روزانه 200mg به مدت 3 روز تحت درمان قرار گرفتند. بیماران یکبار حدود روز 14 بعد از درمان و بار دیگر روز 45 بعد از درمان تحت معاینه بالینی و کشت ترشحات واژینال قرار گرفتند. نتایج درمان و عود نیز در پرونده یادداشت گردید.
در گروه کلوتریمازول بهبود علایم بالینی در 36 نفر (72%) و بهبود میکروسکوپی در 30 نفر (60%) و در گروه ایتراکونازول بهبود علایم بالینی در 39 نفر (78%) و بهبود میکروسکوپی در 35 نفر (70%) مشاهده شد. 29 نفر از بیماران جهت بررسی دوم مراجعه نکردند (13 نفر از گروه کلوتریمازول و 16 نفر از گروه ایتراکونازول) در گروه کلوتریمازول میزان عود بالینی 41.2%، میزان عود میکروسکوپی 61.8% و در گروه ایتراکونازول میزان عود بالینی 35.1% و میزان عود میکروسکوپی 48.6% بود. در دو گروه این تفاوت ها در درمان و عود بیماری از نظر آماری معنی دار نبود. عدم تحمل به مصرف دارو نیز در دو گروه درمانی مشاهده نشد.
بر اساس مطالعه ما هر دو داروی کلوتریمازول واژینال و ایتراکونازول خوراکی در درمان واژینیت کاندیدیایی موثرند. بهبود علایم بالینی و میکروسکوپی و نیز عود علایم در گروه ایتراکونازول اندکی بهتر از کلوتریمازول بود ولی از نظر آماری معنی دار نبود.