بررسی گیرنده های استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان

ضایعات ژانت سل گرانولومای محیطی، ضایعاتی واکنشی در حفره دهان به شمار می آید که در جنس مونث شیوع بیشتری دارد. همین مساله امکان نقش هورمون های جنسی استروئیدی (استروژن و پروژسترون) را در پاتوژنز، شکل گیری و رشد ضایعه مطرح می کند. هدف از انجام این مطالعه تعیین وجود گیرنده های استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان بوده است.
در این مطالعه توصیفی– مقطعی 15 بلوک پارافاینه ژانت سل گرانولومای محیطی انتخاب شدند و مقاطع تهیه شده از آنها به روش هماتوکسیلین و ائوزین و سپس با روش رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی های استروژن و پروژسترون رنگ آمیزی شدند. سپس تعداد سلول های رنگ گرفته شده با شمارش توسط لنز مندرج چشمی تشخیص داده شد. کنترل مثبت آدنوکارسینومای پستان و کنترل منفی حذف آنتی بادی اولیه بود.
در 15 نمونه ژانت سل گرانولومای محیطی، سلول های ژانت چند هسته ای، سلول های استرومایی، آماسی و آندوتلیال عروق خونی و اپی تلیوم مخاط دهان هیچ گونه رنگ پذیری با نشانگرهای استروژن و پروژسترون نشان ندادند.
نتایج این مطالعه حاکی از عدم وجود گیرنده استروژن و پروژسترون در ژانت سل گرانولومای محیطی حفره دهان است. بنابراین ممکن است عواملی موثرتر از هورمون های جنسی، در رشد و شکل گیری این ضایعات نقش داشته باشند.