اختلالات گفتار و زبان در سالمند

از آنجایی که پدیده سالمندی با توجه به افزونی جمعیت آن در ملل گوناگون روبه افزایش است، لذا در حال حاضر اغلب کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه جهان توجه به اهمیت برنامه های مختلف اجتماعی و اقتصادی، سالمندی را در برنامه های توسعه خود جای داده اند.
با توجه به افزایش شمار سالمندان در کشورمان، توجه خاص به نیازهای مختلف آن ها مستلزم برنامه های تدوین شده ای است که با تغییرات آناتومیکی، نوروآناتومیکی و فیزیکی این گروه ارزشمند جامعه مطابقت داشته باشد.
حفظ توانایی های کیفی و کمی گفتار و زبان در دوره سالمندی می تواند نقش ارزشمندی در ارتباط آن ها با جامعه داشته باشد. هر چقدر توانایی برقراری ارتباط در آن ها بیشتر باشد سایر معضلات حاشیه ای که ممکن است به دنبال این عدم ارتباط حاصل گردد نیز کم می گردد.
آگاهی و شناخت پدیده سالمندی و تاثیر این پدیده در کلیه اجزا مولد «گفتار» و «زبان» برای عموم درمانگران، خصوصا آسیب شناسان گفتار و زبان حایز اهمیت است. با بررسی اولیه مناسب و تشخیص نوع اختلال گفتار و زبانی سالمند، می توان برنامه درمانی مناسبی را آغاز نمود که این درمان و مداخله زود هنگام می تواند موجب ارتقای همه جانبه ارتباط سالمند با دنیای خارج شود.