مقایسه کارایی گروه های اصلی و فرعی خونی با DNA Typing در رد رابطه پدر - فرزندی

یکی از کاربردهای تعیین گروه های خونی اصلی و فرعی در آزمایش های مربوط به رد رابطه پدر – فرزندی می باشد. از این رو در این بررسی قدرت رد کردن هر یک از سیستم های گروه های خونی با توجه به فراوانی آنتی ژن های فوق در جمعیت مرکزی و جنوبی ایران محاسبه شده، کارآیی آن را در رد پدر – فرزندی در مقایسه با آزمایش های DNA Typing مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق آن است که با توجه به میزان کارآیی، هزینه های بالا و خطاهای آزمایشگاهی، تعیین گروه های اصلی و فرعی خونی در حضور روش های DNA Typing تا چه مقدار توجیه پذیر است؟
در این مطالعه از 174 نفر از افراد غیر منسوب (از منطقه مرکزی و جنوبی کشور) همزمان جهت آزمایش تعیین گروه های خونی اصلی و فرعی و DNA Typing نمونه گیری به عمل آمد. بر روی نمونه های فوق هفت سیستم گروه خونی شامل: MNSs، Rh، ABH Lutheran، Kidd، Kell و P1 و نیز دوازده منطقه پلی مورفیک (STRs) مورد آزمایش قرار گرفت.
احتمال رد کردن هر یک از سیستم های Lutheran، Kidd، Kell، MNSs، Rh، ABH و P1 به ترتیب 19.5، 29.77، 22.28، 3.64، 9.77، 3.47 و 4.5 درصد می باشد. از 82 پرونده مورد بررسی، در 42 مورد هیچ گونه ناسازگاری ژنی وجود نداشت که تاییدکننده پدر و فرزندی می باشد، در 40 پرونده که در آزمایش های DNA Typing پدر – فرزندی آنها رد شده بود؛ در 22 (55%) پرونده سازگاری آنتی ژنیک بین آنها مشاهده شد و در (45%) 18 مورد ناسازگاری آنتی ژنیک در یک، دو یا سه سیستم وجود داشت که با توجه به معیارهای رد ابوت تنها در دو مورد (5%) امکان رد قاطعانه پدر – فرزندی وجود داشت. در بقیه موارد بررسی نتایج DNA Typing ضرورت داشت.
این بررسی نشان داد که با توجه به احتمال ردکنندگی کلی سیستم های گروه های خونی مورد بررسی، (64.83%) از آنها نمی توان برای اثبات پدر – فرزندی بهره جست. از طرف دیگر با عنایت به کارآیی پایین این سیستم ها در رد ابوت (5%) و نیز هزینه های بالای خرید آنتی سرم های مورد نیاز و وقت گیر بودن مراحل و خطاهای آزمایشگاهی آنها انجام آزمایش های تعیین گروه های اصلی و فرعی خونی با توجه به دسترس بودن آزمایشات DNA Typing توجیه علمی و اقتصادی ندارد و توصیه می گردد تنها به بررسی ABH و سیستم (CcDEe)Rh محدود گردد.