ضریب هوشی در کودکان دچار میلومننگوسل 5 تا 12 ساله

میلومننگوسل شایعترین نقص سیستم عصبی پیدا شده در موقع تولد است که با حیات سازگار است. این کودکان با مشکلات متعدد اسکلتی، ادراری، عفونی و یادگیری دست به گریبانند. هدف این مطالعه ارزیابی کلی توانایی هوشی این کودکان به کمک تست Raven بود.
یک مطالعه مورد شاهدی در مدت یک سال از ابتدای اسفند ماه 1383 تا پایان بهمن ماه 1384در بیمارستان مرکز طبی کودکان تهران انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه کودکانی بودند که در طول مدت فوق جهت عمل جراحی و یا بصورت سرپایی به درمانگاه های جراحی بیمارستان مرکز طبی کودکان مراجعه داشتند. گروه مورد شامل بیماران 5 تا 12 ساله با تشخیص میلومننگوسل بود که در طول مدت اجرای طرح به بیمارستان مراجعه داشتند. اطلاعات اولیه (بر مبنای اطلاعات کسب شده از پرونده های مربوطه، والدین و یا با معاینه کودک) جمع آوری و میزان ضریب هوشی با تست Raven سنجیده شد. گروه کنترل از کودکان هم سن و هم جنسی گرفته شد که برای بیماران جراحی دیگری غیر از میلومننگوسل، عیوب نخاعی و بیماری های مغزی موثر بر ضریب هوشی به بیمارستان مراجعه کرده بودند. تست به روش مشابه و در شرایط یکسان و توسط یک فرد در دو گروه انجام شد.
چهل و هفت بیمار مورد و 47 نفر شاهد وارد مطالعه شدند. دو گروه از نظر وضع اقتصادی خانواده و تحصیلات والدین مشابه بودند. سن بیماران در زمان جراحی میلومننگوسل از یک روزگی تا هشت سالگی متغیر بود (متوسط 3.3 ماهگی). فقط 21.3% کل میلومننگوسل ها از جهت حرکت اندام ها و راه رفتن به طور کامل طبیعی بودند. 46.8% بیماران دارای شنت بطنی صفاقی بودند که در نیمی از موارد نیز دچار عوارض شنت شامل عفونت یا گرفتگی آن شده بودند. 72.3% میلومننگوسل ها دارای بی اختیاری کامل ادرار و مدفوع بودند. ضریب هوشی در گروه مورد 73 تا 134 با متوسط 96.4 به دست آمد. ضریب هوشی در گروه شاهد 70 تا 128 با متوسط 104.9 بود. در مقایسه ضریب هوشی دو گروه مورد و شاهد، اختلاف به طور واضح و بارزی وجود داشت (P=0.000). سن ترمیم جراحی میلومننگوسل، سابقه مننژیت قبل از جراحی، وجود شنت، بروز عوارض شنت، بی اختیاری ادراری مدفوعی و استفاده از سونداژ تمیز متناوب، عدم توانایی راه رفتن طبیعی، بستری مکرر، مشکلات ادراری و ارتوپدی هیچکدام با ضریب هوشی ارتباط معنی داری نداشتند.
علیرغم آنکه ضریب هوشی در گروه مورد از شاهد با اختلاف به طور واضح و بارز کمتر بود 90% بیماران میلومننگوسل ضریب هوشی در حد متوسط و طبیعی داشتند.