بررسی حساسیت و مقاومت میکروارگانیسمهای جداشده در بیمارستان لقمان حکیم به روش invitro در سال 1381

مشکل مقاومت به آنتی بیوتیک ها در سراسر دنیا وجود دارد و گزارشات متفاوتی در این زمینه از بیمارستانهای مختلف دنیا ارایه شده است. شناخت الگوی مقاومت و حساسیت میکروارگانیسم ها نسبت به آنتی بیوتیک ها در هر بیمارستان، در انتخاب مناسب و صحیح آنتی بیوتیک در عفونتهای اکتسابی از بیمارستان نقش موثری دارد. این تحقیق به منظور شناخت و تعیین طرح مقاومت انواع میکروارگانیسم های جدا شده در بیمارستان لقمان حکیم انجام گرفت.
روش تحقیق توصیفی و تکنیک انجام آن مشاهده ای بود. ارگانیسم های جدا شده از نمونه های خون، خلط، ادرار، ترشحات زخم، آبسه و مایع مغزی نخاعی به روش دیسک دیفیوژن و با استفاده از روش کربی بائر از نظر حساسیت به آنتی بیوتیک های مختلف مورد بررسی قرار گرفتند.
در این تحقیق، نمونه های 268 بیمار 178) مرد و 90 زن(بستری در بخش های مختلف، مورد بررسی قرار گرفتند که 123 نفر (%39) سابقه بستری در ICU مسمومین و 39 نفر (%12) سابقه بستری در ICU عمومی داشتند. برای 117 مورد (%37) مشاوره عفونی انجام شده بود که در 74 مورد آنتی بیوتیک قبل از انجام مشاوره فوق شروع شده بود. بیشترین موارد کشت مثبت از بخش مسمومین 114) نفر، (%36 و بیشترین موارد کشت مثبت از نمونه ترشحات لوله تراشه 93) مورد، (%29 بدست آمد. شایع ترین ارگانیسم بدست آمده، اشرشیاکلی 60) مورد، (%19 و سپس کلبسیلا 54) مورد، (%17 بود. بیشترین مقاومت اشریشیاکلی به کوتریموکسازول %73 و سفازولین %86 و بیشترین مقاومت کلبسیلا به کوتریموکسازول %73 سفازولین %92 بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: آمار بالای مقاومت میکروارگانیسم هایی نظیر اشریشیاکلی و کلبسیلا و پسودومونا نسبت به آنتی بیوتیک های رایج کوتریموکسازول، آمینوگلیکوزیدها و نسل اول سفالوسپورین ها و افزایش مقاومت استافیلوکوک کواگولاز منفی نسبت به اگزاسیلین شاید به دلیل استفاده نابجا و ترکیب نامناسب از آنتی بیوتیک های فوق باشد. بنابراین توصیه می شود حتی الامکان از مصرف بی دلیل آنتی بیوتیک ها اجتناب شود.