بررسی وضعیت کلرزنی در تاسیسات آب مناطق روستایی استان ایلام

بهداشت و سلامت جامعه رابطه مستقیمی با تهیه و توزیع آب سالم و کافی دارد و بیماری های مختلفی می توانند از طریق منابع آب آلوده به انسان منتقل شوند. با استفاده از گندزداهای رایج همانند کلر و مشتقات آن می توان میکروارگانیسم های بیماریزای موجود در آب را از بین برد.در این مطالعه شیوه های کلرزنی و کاربردشان در تاسیسات آب مناطق روستائی استان ایلام در سال 79 مورد بررسی قرار گرفت.
نوع مطالعه توصیفی- مقطعی بود. جامعه مورد مطالعه در این طرح کل روستاهای استان ایلام بوده است. در راستای تحقق اهداف طرح مبادرت به تهیه پرسشنامه هایی در خصوص وضعیت تاسیسات آب مناطق روستائی از لحاظ نحوه کلرزنی، نوع گندزداهای مصرفی و... گردید. با هماهنگی سایر ارگان های ذیربط پرسشنامه های مربوطه تکمیل و سپس اطلاعات لازم استخراج، طبقه بندی و با استفاده از آمار توصیفی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های پژوهش: نتایج نشان دادکه از مجموع 432 روستا، 335 روستا تحت پوشش کلرزنی می باشند. شیوه کلرزنی در 47 درضد از روستاهای تحت پوشش، دستی و در 53 درصد این روستاها از دستگاه های هیپوکلریناتور استفاده می شود. مطالعه انجام شده نشان دهنده این بود که 1/99 درصد روستاهای تحت پوشش از پرکلرین 70 درصد، به عنوان ماده گندزدا استفاده می کردند. همچنین 4/96 درصد روستاهای تحت پوشش دارای سوابق ثبت نتایج کلرسنجی بودند و در 88/83 درصد این روستاها اندازه گیری کلر باقیمانده به صورت روزانه انجام می شد که در 75/74 درصد این روستاها میزان کلر باقیمانده مطلوب بود. همچنین 6/86 درصد این روستاها موارد نامطلوب کلر باقیمانده را ثبت و به سازمان های مربوطه گزارش نمودند.
با توجه به اینکه سلامت جامعه رابطه مستقیمی با آب سالم و بهداشتی دارد بایستی با اقدامات مدبرانه و مدیریت صحیح و سازماندهی مناسب, درصد نامطلوب کلر باقیمانده در شبکه های آبرسانی شهری و روستائی استان، به صفر تقلیل یابد. در این راستا بکارگیری نیروهای آموزش دیده و کارآمد، نظارت مداوم کارشناسان مراکز بهداشتی و درمانی و همچنین آموزش همگانی از طریق رسانه های گروهی جهت افزایش سطح آگاهی توده مردم در خصوص نگهداری تاسیسات تامین آب شرب و گندزدائی آب در شرایط بحرانی و غیرعادی لازم به نظر می رسد.