بررسی سطح هموسیستئین پلاسما در بیماران همودیالیزی شهر کرمان در سال 1384

هموسیستئین اسید آمینه ای است که در مسیر متابولیسم متیونین به سیستئین تشکیل می شود. محدوده طبیعی هموسیستئین پلاسما در انسان 5-15?mol/L است. افزایش غلظت هموسیستئین به میزان 5?mol/L بیش از حد طبیعی، سبب افزایش خطر بیماری های قلبی - عروقی، آترواسکلروز و ترومبوز می شود. از طرف دیگر در بیماران همودیالیزی بنابه دلایلی چون اورمی، فاکتورهای ژنتیکی، عوامل وابسته به دیالیز و کاهش ویتامین های گروه B، سطح پلاسمایی هموسیستئین بالا می رود. این مطالعه به منظور بررسی سطح پلاسمایی هموسیستئین، ویتامین B12 و اسیدفولیک در بیماران همودیالیزی شهر کرمان و مقایسه آن با افراد سالم انجام شد.
از 25 بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به 2 مرکز دیالیز شهر کرمان و 25 فرد سالم نمونه پلاسمایی جهت تعیین مقدار هموسیستئین، ویتامین B12 و اسید فولیک گرفته شد. نمونه ها تا زمان آنالیز در دمای 20°C- نگهداری شدند. آنالیز هموسیستئین با دستگاه گاز - کروماتوگرافی و آنالیز ویتامین ها به روش رادیوایمنواسی انجام شد.
در گروه بیماران با میانگین سنی 13.5±53.3، میانگین مقدار هموسیستئین برابر 8.8±19.7 بود که با میانگین هموسیستئین افراد سالم (15.3±3) تفاوت معنی دار داشت (P=0.024). مدت زمانی که از شروع دیالیز بیمار می گذشت و نیز سن بیماران تاثیری در مقدار هموسیستئین آنها نداشت. سطح سرمی ویتامین B12 و فولیک اسید در گروه بیمار به ترتیب عبارت بودند از:4672±2379 pmol/L و 47±17 pmol/L این مقادیر در جمعیت سالم به ترتیب برابر 409±959 pmol/L و 14±12 pmol/L بودند.
هر چند میانگین هموسیستئین در بیماران دیالیزی نسبت به افراد سالم بالاتر بود ولی به مقدار فاحشی در مقایسه با میانگین سطح هموسیستئین در بیماران همودیالیزی جوامع دیگر کمتر بود. به نظر می رسد که این اختلاف به عوامل مختلفی از جمله مصرف آمپول های ویتامین B12 وB Comlex بعد از هر بار دیالیز به صورت وریدی و تجویز اسید فولیک خوراکی در این بیماران بستگی داشته باشد. بنابراین توصیه می شود این روند ادامه یابد.