اثر سولفور موستارد بر بافت ریه موش آزمایشگاهی رت

ضایعات انسدادی مجاری تنفسی کوچک و بزرگ، تخریب سلول های آلوئولی و تجمع ترشحات، افزایش تعداد سلول های پلی مورفونوکلئر و سلول های لنفوسیتی و در نتیجه ضایعات غیر قابل برگشت در ریه ها، برونشیت و ضخیم شدن فضای بین سلولی از جمله اثرات گاز خردل بر دستگاه تنفس می باشد. مطالعات نشان داده که تعداد زیادی از مصدومین شیم ی ایی جنگ تحمیلی از عوارض شدید ریوی رنج می برند. از طرفی با گذشت بیش از یک دهه از مصدومیت این افراد درمان های مختلفی بر روی آنها صورت گرفته، به طوری که بعضی از محققین بر این عقیده هستند که نمی توان دقیق ا عوارض ریوی را به طور کامل وابسته به اثرات مستقیم گاز خردل دانست. لذا، هدف این مطالعه بر ر سی اثر گاز خردل بر بافت ریه در حیوان بود. به طوری که فارغ از اثرات تداخلی داروهای مورد استفاده بتوان مستقیما و به طور مستقل اثر گاز خردل را بررسی نمود.
تعداد 24 سر رت با وزن 150 گرم و سن 10 - 8 هفته به دو گروه 12 تایی تست و کنترل تقسیم شدند. گروه تست با استفاده از قفس مخصوص به صورت استنشاقی به مدت 5/0 ساعت در معرض مقدار 1 میلی لیتر از محلول عامل در استون (1270 میلی گرم در میلی لیتر) قرار گرفتند. گروه کنترل در شرایط مشابه در معرض استون قرار گرفتند. رت ها در فواصل 2 و 4 و 6 ماه کشته شدند و ریه آنها مورد بررسی پاتولوژی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که پس از 2 ماه ضایعه ناچیز و قابل مشاهده نمی باشد. پس از چهار ماه هیپرپلازی پنوموسیت های تایپ 1و 2 در ریه دیده می شود ولی ضایعات پیشرفته قابل مشاهده نمی باشد. پس از 6 ماه علاوه بر التهاب حاد و مزمن، ضخیم شدن دیواره آلوئولار نیز مشاهده گردید.