بررسی ده ساله تومورهای مغزی کودکان و عوامل همراه آن در بیمارستان لقمان حکیم

نظر به عدم وجود اطلاعات کافی در مورد وضعیت تومورهای مغزی کودکان کشورمان این مطالعه با هدف بررسی الگوی تومورهای مغزی کودکان ایرانی و تعیین خصوصیات این تومورها و مقایسه آنها با آنچه در کشورهای غربی توصیف شده است، انجام گرفته است.
اطلاعات50 کودک زیر 15 سال مبتلا به تومور مغز که در فاصله سالهای 1373-1383 در بیمارستان لقمان بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص کلیه بیماران بر اساس پاتولوژی و در مواردی بر اساس یافته های تصویربرداری بود. موارد متاستاتیک و تومورهای عروقی حذف شدند. در این راستا معیارهای تشخیص پاتولوژیک سازمان بهداشت جهانی (WHO) مورد استفاده واقع شد. اطلاعات از پرونده های بیماران استخراج گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از کل تومورهای تحت بررسی، 54% تومورهای فوق چادرینه ای و 46% تحت چادرینه ای بودند. تومور مغز در پسرها کمی شایعتر بود (54% درمقابل46%). شایعترین تومورها، آستروسیتوما (9/43%) و سپس به ترتیب مدولوبلاستوما (8/26%)، مننژیوما (6/14%)، اپاندیموما (3/7%)، کرانیوفارنژیوما (4/2%)، اپیدرمویید (4/2%) و درمویید (4/2%) بودند. هرچند در گروه سنی 5-10 سال مدولوبلاستوما شایعترین بود. بطور کلی سر درد و استفراغ شایعترین علایم بودند ولی در کودکان زیر پنج سال استفراغ و افزایش دور سر قابل ملاحظه تر بودند. توزیع سنی تومورها به ترتیب عبارت بود از؛ 16% در گروه0 تا 4 سال، 28% در گروه 5-9 سال و 56% در گروه10-15 سال. آستروسیتوما در دختران و مدولو بلاستوما به طور نسبی در پسران شایعتر بود. شیوع نسبی مننژیوما در گروه مورد مطالعه ما بیش از سایر مطالعات بود.
در مطالعه ما شیوع و توزیع تومورهای مغز در کودکان تا حدی با مطالعات غربی تفاوت دارد. این نکته مؤید آنست که در مورد تشخیص چنین بیمارانی میبایست به مسایل منطقه ای موثر در توزیع بیماری توجه کرد