مطالعه سازگاری چند گونه سوزنی برگ در استان همدان

در این مقاله، سازگاری 13 گونه و واریته مختلف سوزنی برگ کاشته شده در سال 1380، در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در اقلیم نیمه خشک و خیلی سرد همدان بر روی خاک عمیق آبرفتی با بافت شنی لومی و 65/7= pH مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه های درصد زنده مانی، رشد طولی و میانگین رشد طولی سالیانه در سال کاشت و بعد در سال 1384 مورد اندازه گیری و ارزیابی قرار گرفت.
نتایج تجزیه واریانس حاکی است که گونه های ارس، نوش، کاج تهران، کاج جنگلی و سرو نقره ای و چهار واریته از کاج سیاه با بیش از 86 درصد زنده مانی سازگارترین و گونه های پیسه آو سدروس با کمتر از 40% زنده مانی سازگاری قابل قبولی نداشتند. تفاوتهای موجود از نظر آماری در سطح 5% معنی دار بودند. آزمون دانکن نشان داد که در کاج تهران با حدود 190 درصد میانگین رشد طولی سالیانه در صدر جدول طبقه بندی و گونه های پیسه آو سدروس با 37 درصد میانگین رشد طولی سالیانه در پایین ترین حد طبقه بندی قرار گرفتند.
با توجه به نتایج بدست آمده و اهداف مورد انتظار کاشت گونه های سرو نقره ای، نوش و واریته کاج سیاه اتریش برای مراحل بعدی توصیه می شوند. در مورد سایر گونه ها بررسی بیشتری باید صورت پذیرد.