بررسی اثربخشی فناوری اطلاعات در نظام سلامت از دیدگاه اساتید مدارک پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی کشور؛ 84-1383
شناخت تاثیرات بالقوه فناوری اطلاعات در صنعت خدمات سلامت می تواند به عنوان پایه ای جهت برنامه ریزی استراتژیک به منظور ارتقا دستاوردهای نظام سلامت مبتنی بر فناوری تلقی گردد. بی تردید اعضا هیات علمی حرفه مدارک پزشکی که در دانشگاه های علوم پزشکی کشور به تعلیم و تربیت دانشجویان این رشته به عنوان متخصصان آینده نظام اطلاعات سلامت همت گمارده اند، نقش ارزنده ای در ارتقا دانش و آگاهی دانشجویان در زمینه کاربرد اثر بخشی فناوری اطلاعات در نظام سلامت ایفا می نماید.
در یک مطالعه مقطعی پرسشنامه ای جهت بررسی اثر بخشی فناوری اطلاعات در نظام سلامت در میان اساتید گروه مدارک پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی کشور (17 دانشگاه) توزیع گردید. این پرسشنامه شامل سه بخش مدیریت اطلاعات سلامت (در زمینه ارتقا کمی و کیفی مستندات، پیگیری و ارجاع، مدیریت تقاضا و سیستم درآمد و هزینه)، تحقیقات و آموزش علوم پزشکی بود. به منظور بررسی رابطه بین متغیرهای پژوهش از آزمون مربع کای و تست دقیق فیشر استفاده شده است.
از 64 پرسشنامه توزیع شده، 49 مورد تکمیل گردید. اکثریت واحدهای مورد پژوهش (40.81 درصد) معتقد بودند که کاربرد فناوری اطلاعات منجر به افزایش استفاده از فرم ها و منابع چاپی می گردد و 26.53 درصد تاثیر کاربرد فناوری را در ایجاد خطاهای پزشکی زیاد می دانستند و اکثریت واحدهای مورد پژوهش (36.75 درصد) تاثیر کاربرد فناوری اطلاعات را در انجام فرایند خوددرمانی متوسط محسوب کردند. به ترتیب 83.67 و 79.59 درصد کاربرد فناوری اطلاعات را در تحقیقات پزشکی و آموزش پزشکی خیلی زیاد ارزیابی کردند. همچنین میان نگرش واحدهای مورد پژوهش در خصوص تاثیر فناوری اطلاعات در محورهای مورد بررسی و متغیرهای فردی، سن، جنس و سابقه تدریس از طریق آزمون مربع کای و تست دقیق فیشر رابطه معنی داری بدست نیامد.
اکثر اساتید مدارک پزشکی کشور در خصوص اثر بخشی فناوری اطلاعات در ارتقا مدیریت سلامت تحقیقات، آموزش علوم پزشکی از آگاهی بالایی برخوردارند، ولی سطح آگاهی آنان در خصوص اثر بخشی فناوری اطلاعات در کیفیت خدمات سلامت و عوارض بکارگیری آن مطلوب نیست. از این رو پیشنهاد می شود که نسبت به آشنایی آنان با اثر بخشی فناوری اطلاعات بر کیفیت خدمات سلامت اقدام شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.