عوامل خطر ساز بیماری های قلبی - عروقی در بندر بوشهر بر اساس پروژه مونیکای سازمان جهانی بهداشت؛ پروژه قلب سالم خلیج فارس

پیام:
چکیده:
در کشورهای در حال توسعه، به دلیل فرآیند افزایش سن جمعیت ها و تغییرات تند شیوه های زندگی به سوی الگوهای صنعتی، بار بیماری های قلبی – عروقی در این کشورها رو به افزایش است. پروژه قلب سالم خلیج فارس به منظور کاهش عوامل خطر ساز قلبی – عروقی و مرگ و میر بیماری های ایسکمیک قلبی در شش پروژه تداخلی سامان یافته است. جهت ارزیابی و چگونگی سیر طبیعی این عوامل خطر ساز و بیماری های عروق کرونر قلبی در گستره زمان، با استفاده از پروتکل پروژه مونیکای سازمان جهانی بهداشت، 2092 نفر از افراد بالای 25 سال بندر بوشهر، به روش خوشه ایتصادفی انتخاب شدند و با پرسشنامه استاندارد مونیکا و BRFSS آمریکا عوامل خطر ساز بیماری های قلبی عروقی مورد پرسش قرار گرفتند و سپس سرم ناشتای افراد با روش اتو آنالیزر جهت قند خون، سطح سرمی لیپوپروتئین ها و تری گلیسرید مورد سنجش قرار گرفت. 7/97 درصد کل جمعیت مورد مطالعه دارای حداقل یک عامل خطر ساز قلبی – عروقی بودند. 3/44 درصد مردان و0/ 69 درصد زنان نیز دارای تعداد دو یا بیشتر عوامل خطر ساز بودند. شیوع عوامل خطر ساز به این ترتیب بدست آمد: شیوع دیابت ملیتوس (قند خون ناشتا یا بالاتر یا مساوی 126 میلی گرم در دسی لیتر) در 6/8 درصد، کلسترول تام بالا (مساوی یا بالاتر از 240 میلی گرم در دسی لیتر)در 24/0 درصد، HDLکلسترول پایین (کمتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر) در 5/61درصد، اضافه وزن در 6/40 درصد، چاقی (بر اساس نمایه توده بدنی) در 8/26 درصد، چاقی تنه ای در 4/59، پری فشار خون (فشار خون سیستولیک بالاتر از 140 و دیاستولیک بالاتر از 90 و یا مصرف داروهای کاهنده فشار خون) در 5/24 درصد، مصرف دخانیات در 7/15 و عدم فعالیت فیزیکی در 1/71 درصد. اختلافی بین زنان و مردان از لحاظ دیابت و عدم فعالیت فیزیکی دیده نشد ولی زنان دارای اختلالات لیپیدی، چاقی و چاقی تنه ای بیشتری نسبت به مردان بودند. بنابراین عوامل خطر ساز بیماری های قلبی – عروقی در بندر بوشهر در مرزهای شمالی خلیج فارس، از الگوی همسان کلان شهر های مرکزی ایران و اروپای غربی و آمریکای شمالی پیروی می کند. از این رو لزوم تدوین رهیافتی یکپارچه در قالب پروژه های تداخلی برای کاهش این عوامل خطر ساز در گستره جامعه به خوبی آشکار است.
زبان:
فارسی
در صفحه:
151
لینک کوتاه:
magiran.com/p447120 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!