بررسی مشخصات وزوز گوش در 36 بیمار مبتلا به وزوز درونی با علت ناشناخته

وزوز گوش به معنای شنیدن صدا بدون وجود محرک خارجی می باشد و شیوعی از 3 تا 30 درصد دارد. علت این پدیده در بسیاری از موارد ناشناخته است. این علامت به دو شکل ضرباندار و غیر ضرباندار تقسیم می شود. شکل غیر ضرباندار شایع تر بوده و بطور انحصاری ذهنی می باشد. از جمله علل موثر سندرم منییر، نورینوم آکوستیک، اتوتوکسیک، صدای شدید محیطی، و غیره می باشد، در مورد شدت، فرکانس، جهت، شکل، و نیز چگونگی تاثیر این بیماری بر زندگی فرد، تاکنون مطالعات فراوانی انجام شده است. هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های وزوز ذهنی با علت ناشناخته می باشد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی 36 بیمار (33 مرد، 13 زن) با میانگین سنی 53.1 سال، دچار وزوز گوش از نوع ذهنی در حد فاصل سال های 82 تا 1384 که به موسسه شنوایی سنجی پژواک در شهر مشهد مراجعه نموده اند صورت گرفت. متغیرهای مورد بررسی جنس، سن، شدت، فرکانس، شکل و نمای شنوایی فرد بوده اند. همچنین چگونگی تاثیر وزوز بر شکل زندگی فرد توسط پرسشنامه ارزیابی وزوز 52 پرسش در 6 محور بررسی شد.
وزوز گوش در 64 درصد موارد یکطرفه با شیوع بیشتر در سمت راست، با میانگین زیر و بمی 7.03 کیلو هرتز و شدت 3.8 دسی بل SPL بوده است. امتیاز بازشناسی گفتار در تمام بیماران در سطح هنجار بوده ولی افت شنوایی حسی- عصبی در فرکانس 4000 به بالا مشهود بوده است. بالاترین نمره (60.3) در پرسشنامه مربوط به محور تاثیر وزوز در زندگی روزمره و پایین ترین (39.3) مربوط به محور خواب بوده است. نمره کلی پرسشنامه ارزیابی وزوز معادل 52.4 بود.
وزوز گوش غیر ضرباندار ذهنی علتی متغیر و سازوکاری همچنان ناشناخته دارد. در برخی موارد، حتی بدون سابقه ای از بیماری خاص و در افراد دارای شنوایی هنجار نیز دیده می شود. بیشترین اثر این پدیده تداخل در شکل زندگی روزمره فرد (در مقایسه با خواب، شنوایی، یا شکایات بدنی) می باشد، درمان قطعی این علامت هنوز شناخته نشده است و مطالعه بیشتر در روشن ساختن فیزیوپاتولوژی آن که می تواند به درمانی مطمئن تر بیانجامد مورد نیاز است.