ارزیابی آزمایشگاهی اثر میزبانی پنج منبع غذایی در تغییرات ظرفیت زیستی شب پره ابریشم باف ناجور lymantria dispar و بازنگری نتایج در شرایط طبیعی روی درختان میزبان در منطقه یاسوج

پروانه ابریشم باف ناجور(Lep.: Lymantriidae) Lymantria dispar L. یکی از مهم ترین آفات درختان جنگلی و زینتی دنیا است. گیاهان میزبانی که توسط لاروهای پروانه ابریشم باف ناجور مورد تغذیه قرار می گیرند، دارای تاثیر معنی داری روی رشد و نمو این حشره می باشند. کیفیت و کمیت غذا عوامل اساسی در بقاء لاروها و شفیره ها و در نهایت روی تغییرات جمعیت پروانه ابریشم باف ناجور می باشند. در این بررسی مقدار مصرف غذا، ادامه حیات، طول مراحل مختلف زندگی و میزان باروری پروانه ابریشم باف ناجور بر روی پنج میزبان مختلف یعنی سیب (Malus domestica)، تبریزی (Populus nigra)، سپیدار(Populus alba)، بلوط (Quercus sp.) و گلابی (Pyrus communis) در شرایط آزمایشگاهی و شرایط طبیعی منطقه یاسوج مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این آزمایشها آشکار ساخت که مقدار کل سطح برگ خورده شده توسط یک لارو، طی مرحله زندگی آن بر روی میزبان سیب (M. domestica) 1014 سانتیمتر مربع و بیش از سایر میزبانها بوده است و همچنین مشخص شد که لاروها پس از مختصری تغذیه از برگهای سپیدار و گلابی از بین می روند. طول عمر مراحل مختلف زندگی این حشره بر روی سیب و تبریزی با بلوط در شرایط آزمایشگاه اختلاف معنی دار دارد. تحت شرایط این آزمایشها، تفاوت معنی داری بین طول دوره زیستی لارو حشره بر روی سیب و تبریزی وجود نداشت. میزان تمایل به تغذیه از سیب و تبریزی بطور بارزی بیشتر از بلوط می باشد. میانگین وزن شفیره های ماده تولید شده روی سیب، تبریزی و بلوط به ترتیب 1440، 1320 و 1100 میلی گرم بوده و از آنجایی که تعداد تخمهایی که به وسیله حشرات ماده گذاشته می شود، با وزن شفیره های ماده ارتباط مستقیم دارد، بنابراین میزان باروری حشره کامل لاروهایی که روی سیب پرورش یافته اند، با تولید شفیره های ماده با میانگین وزن 1440 میلی گرم و شاخص تولیدمثل 19/3، بیش از لاروهایی است که روی تبریزی با شاخص تولیدمثل 59/2 و بلوط با شاخص تولیدمثل، 41/2 پرورش یافته اند. نتایج مصرف غذا، حیات و طول دوره زندگی حالتهای مختلف این حشره نمایانگر وجود عوامل بازدارنده تغذیه در سپیدار و گلابی می باشد.