بررسی پراکنش بارانک بر اساس برخی از عوامل اکولوژیکی در جنگلهای سنگده (شرکت چوب فریم)

به منظور تعیین پراکنش بارانک در جنگل های مرکزی مازندران و عوامل موثر در آن، چهل هزار هکتار از جنگل های تحت مدیریت شرکت سهامی چوب فریم در چهار ناحیه، از ارتفاع 500 متر تا 2700 متر از سطح دریا به فاصله تقریبی 5 کیلومتر از همدیگر مورد پیمایش قرار گرفت. هر جا که پایه ای از بارانک مشاهده شد، قطعه نمونه ای به مساحت 10 آر پیاده گردید. در قطعات نمونه، مشخصات جغرافیایی و اکولوژیکی منطقه، مشخصات جنگل شناسی توده حاوی بارانک و نیز صفات کمی و کیفی پایه های آن ثبت شد. نتایج نشان داد، تعداد پایه های بارانک در هر قطعه نمونه از حداقل 1 تا حداکثر 10 پایه متغیر بود. تراکم پایه های بارانک در جهت های مشرف به غرب و روی خاک کم عمق به طور معنی دار از تراکم آن در جهت های شمالی و روی خاک نیمه عمیق تا عمیق بیشتر بود. بالغ بر 81.6 درصد از پایه های بارانک در توده های حفاظتی و بهره برداری نشده و 18.4 درصد از آنها در توده های تحت بهره برداری مشاهده شدند. اختلاف بین طبقات ارتفاعی از نظر حضور پایه های بارانک معنی دار (P<0.01) بوده و محدوده ارتفاعی 1751 تا 2000 متر از سطح دریا بهترین عرصه حضور آن شناخته شد. بیشترین حضور پایه های بارانک در شیب های 25 تا 50 درصد ثبت گردید. در محدوده ارتفاعی حضور بارانک، بین افزایش خصوصیات کمی پایه های بارانک (قطر برابر سینه و ارتفاع) با کاهش عمق خاک، افزایش شیب و ارتفاع از سطح دریا نسبت معکوس ولی بین تعداد در هکتار پایه های آن با تغییرات عوامل اکولوژیکی یاد شده رابطه مستقیم مشاهده شد.