اثر تنک کردن ملایم و شدید در توده های دست کاشت کاج تدا در گیلان

تنک کردن از مهمترین عملیات پرورشی جنگل است که هدف آن افزایش رشد و بهبود کیفیت درختان می باشد. با این هدف، در سال 1368 جنگل 18 ساله کاج تدا به مساحت 1.5 هکتار با فاصله کاشت 2×3 متر در ناحیه پیلمبرای گیلان (حوزه شرکت جنگل شفارود، چوکا) انتخاب و به مدت پانزده سال (1368 تا 1383) تنک ملایم (سه سال یکبار و برداشت 15 درصد از سطح مقطع برابر سینه) و شدید (پنج سال یکبار و برداشت 30 درصد از سطح مقطع برابر سینه) و تیمار شاهد (بدون برداشت) در آن اجرا شد. چارچوب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و در هر تکرار دو تیمار تنک ملایم و شدید و یک تیمار شاهد (در کل 12 قطعه نمونه یک هزار مترمربعی) بود. طی پانزده سال و طبق اصول و مبانی کاربردی علم جنگل شناسی از 1464 اصله درخت، تعداد 725 اصله قطع، حجم یابی و از عرصه جنگل خارج گردید. یافته های این تحقیق نشان داد که با فاصله کاشت یاد شده، 10-8 سالگی مناسب ترین سن برای اجرای اولین تنک کردن می باشد. آزمون های آماری نشان داد که هر دو شدت تنک اثر یکسان داشتند و میانگین قطر، ارتفاع و سطح مقطع برابر سینه درختان و در نتیجه رویش جنگل را افزایش داده اند و تفاوت میانگین ها در هر دو تیمار با تیمار شاهد در سطح 5 درصد معنی دار است. در این مدت بر قطر درختان در تیمار تنک ملایم 68 درصد و تیمار تنک شدید 72 درصد و اندازه ارتفاع به ترتیب 53.5 و 56.9 درصد افروده شد و به علاوه کیفیت بیشتر درختان از درجه 3 و 2 به درجه یک بهبود یافت. در این تحقیق دو معادله حجم برای درختان جوان و میانسال ارایه شد که برای برآورد حجم درختان کاج تدا در ناحیه مورد بررسی کاربرد دارد. میانگین رویش حجمی کاج تدا در گیلان با انجام عملیات پرورشی تنک کردن 18.7 مترمکعب در سال برآورد می شود که با مقایسه آن با رویشگاه اصلی در ایالات متحده آمریکا در درجه مرغوبیت خوب تا عالی قرار می گیرد. در کل و با توجه به سازگاری، زادآوری طبیعی فراوان و مقاومت در برابر آفات و بیماری ها، این کاج به عنوان موفق ترین گونه سوزنی برگ برای جنگل کاری در ناحیه جلگه ای گیلان به ویژه زمین های با خاک سنگین معرفی می گردد تا بخشی از نیاز چوبی کشور تامین شود.