بررسی اثر کمبود آب بر کمیت و کیفیت گیاه بادرنجبویه

تاثیر تنش خشکی بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L)، در سال 1385 در شرایط مزرعه در شهرستان کرج مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار با منظور نمودن تیمارهای T1 (بدون تنش)، T2 (80% ظرفیت زراعی)، T3 (60% ظرفیت زراعی)، T4 (40% ظرفیت زراعی) و T5 (20% ظرفیت زراعی) اجرا گردید. تاثیر تنش خشکی بر عملکرد اندام هوایی، عملکرد و بازده اسانس، عملکرد برگ و ساقه، ارتفاع، تعداد پنجه، طول و عرض برگ، قطر ساقه و طول میانگره در سطح یک درصد معنی دار بود. تاثیر تنش خشکی بر تعداد ساقه جانبی بی تاثیر بود. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که بیشترین عملکرد اندام هوایی خشک در تیمار T1 (بدون تنش) با میانگین 6469 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بیشترین عملکرد اسانس با 12.970 کیلوگرم در هکتار و بالاترین درصد اسانس با میانگین 0.3012 درصد را به ترتیب در تیمارهای T3 (60% ظرفیت زراعی) و T5 (20% ظرفیت زراعی) حاصل گردید. بالاترین ارتفاع، طول و عرض برگ به ترتیب با میانگین 65.32، 6.275 و 4.580 سانتیمتر مربوط به تیمار T1 (بدون تنش) بود. بیشترین قطر ساقه در تیمار T5 (20% ظرفیت زراعی) مشاهده گردید. نتایج این بررسی نشان داد که به منظور تولید اسانس از گیاه بادرنجبویه می توان از تنش متوسط (60% ظرفیت زراعی) استفاده کرد.