مقایسه سطح سرمی آلفا-آنتی تریپسین (AAT) با سه روش نزیمی،الکتروفورزوایمونودیفیوژن

کمبودآلفا-1- آنتی تزیپسین) (AAT با بیماری های ریوی، کبدی و چندین اختلال دیگر همراه است. به همین دلیل این پروتئین دارای اهمیت بالینی بوده، ارزیابی سرمی دقیق آن از دیدگاه تشخیصی مهم می باشد. در این مطالعه سطح سرمی AAT با سه روش الکتروفورز استات سلولز(CAE)، ظرفیت مهاری تریپسین(TIC) و ایمونودیفیوژن شعاعی(SRID) ارزیابی و نتایج حاصله مقایسه شد.
318 نمونه سرم از دانشجویان داوطلب خوابگاه های دانشگاه های تهران تهیه و میزان AAT آن با سه روش CAE، SRID و TIC ارزیابی شد.
در روش TIC، SRID و CAE به ترتیب 34، 84 و 112 نمونه غیر طبیعی بود. 201 نمونه با هر دو روش TIC و CAE در محدوده طبیعی و 29 نمونه غیرطبیعی بود. 83 نمونه با روش TIC طبیعی و با روش CAE غیرطبیعی و 5 نمونه با روش TIC غیرطبیعی و با روش CAE طبیعی بود. 227 نمونه با هر دو روش TIC و SRID طبیعی و 27 نمونه غیرطبیعی بود. 57 نمونه با TIC طبیعی و با SRID غیرطبیعی و 7 نمونه با TIC غیرطبیعی و با SRID طبیعی بود. نتایج ارزیابی AAT نشان داد که روش های CAE و SRID در مقایسه با TIC به ترتیب حساسیت 70% و 83% و ویژگی 85% و 90% دارند.
هر چند روش CAE و تعیین درصد باند آلفا-1 گلوبولین روشی رایج در آزمایشگاه های بالینی است، از ویژگی و حساسیت بالایی برای ارزیابی AAT برخوردار نمی باشد. روش SRID نیز با اینکه نسبت به روش CAE از ویژگی و حساسیت قابل توجهی برخوردار است ویژگی و حساسیت آن کمتر از روش TIC است. بنابراین روش TICبه عنوان روش ارجح برای ارزیابی AAT سرمی توصیه می گردد.