مقایسه استخراج همین با دو روش اسید استیک و استرنسیوم کلراید از کیسه های خون تاریخ گذشته

همین(Hemin)، ترکیب پورفیرینی از مشتقات هموگلوبین است که خود، ماده پیش ساز در تهیه بقیه مشتقات پورفیرینی هموگلوبین می باشد. این ماده دارای کاربردهای فراوانی در پزشکی می باشد و همچنین ماده اولیه تهیه هماتین است. بر این اساس و با در نظر گرفتن کاربردهای وسیع این دارو در درمان و تشخیص بیماری ها و کاربردهای تحقیقاتی آن، بر آن شدیم تا علاوه بر سنتز این ماده در فاز آزمایشگاهی برای اولین بار در کشور، بهترین روش سنتز همین از ضایعات خونی را با بالاترین میزان بازدهی تعیین نماییم.
در روش اول به خون سیتراته، استیک اسید گلاسیال و کلرید سدیم در دمای بالا اضافه گردید. سپس کریستالهای همین با سرد کردن مخلوط از آن جدا شدو در نهایت محصول بدست آمده توسط طیف سنجی مرئی و طیف سنجی مادون قرمز با نمونه استاندارد مقایسه گشت. علاوه بر این به منظور مقایسه بازدهی، خون سیتراته، خون سیتراته لیز شده با آب مقطر و سلولهای خون سیتراته شسته شده با نرمال سالین، به عنوان ماده اولیه در تهیه همین، مورد استفاده قرار گرفت. در روش دوم، به محلول استرانسیوم در اسید استیک و استون، خون را اضافه نمودیم. پس از رسوب کریستالهای همین، آنها را با استون شسته و خشک کردیم.
وضوح گروه های عاملی موجود در نمونه همین در نتایج حاصل از طیف سنجی مادون قرمز، نشان دهنده تولید این ترکیب است. بررسی نتایج طیف سنجی مرئی در مقایسه با نمونه شاهد و همچنین نتایج توزین نمونه ها، موید بازدهی بالای مراحل سنتز و خلوص ترکیبات حاصل از آنهاست. بر اساس نتایج حاصله، تولید همین با استفاده از روش استرانسیوم کلراید از بازدهی وزنی و درجه خلوص بالاتری نسبت به سایر روش های بکار رفته، برخوردار بود.
استفاده از خون سیتراته بدون تغییر در بافت خون،محصول وزنی بیشتری را در مقایسه با انواع دیگر به دست می دهد. علاوه بر این روش اسید استیک با استفاده از خون سیتراته، بدون نیاز به انجام مراحل اضافی روی خون، روش بهینه برای تولید به نظر می رسد.