نقش پیشگویی کننده افزایش اسید اوریک در هفته 24-28 حاملگی در پیدایش پره اکلامپسی

علی رغم مراقبتهای دوران بارداری، پره اکلامپسی هنوز یکی از مهمترین علل مرگ و میر و عوارض در مادر و جنین است. در حال حاضر هیچ گونه غربالگری برای پره اکلامپسی وجود نداردکه قابل اعتماد، میسر و مقرون به صرفه باشد. یکی از تستهای بیوشیمیایی ارزان قیمت و قابل دسترس، اندازه گیری اسید اوریک می باشد. هدف از این مطالعه بررسی بیماران پرخطر از نظر پیدایش پره اکلامپسی چند هفته زودتر از پیدایش علائم بالینی آن است. این مطالعه بر روی 124 زن باردار پر خطر در هفته24-28 حاملگی اجرا شد. بیماران در صورت زایمان قبل از هفته 32 از مطالعه خارج شدند. نمونه گیری به صورت غیر احتمالی آسان از افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان اجرا شد. اسید اوریک بیماران در هفته 24-28 حاملگی اندازه گیری شد. افرادی که اسیداوریک بالای 5/4 داشتند، به عنوان بالا و افرادی که اسید اوریک سرم آنها کمتر از 5/4 بود، به عنوان پایین در نظر گرفته شدند. از 124 زنان بارداری که در هفته 24- 28حاملگی اسید اوریک آنها اندازه گیری شد، 20 نفر (1/16 %) مبتلا به پره اکلامپسی شدند و 104 نفر (9/83 %) مبتلا به پره اکلامپسی نشدند.
39 نفر (4/31 %) دارای اسید اوریک بالای 5/4 و 85 نفر (6/68 %) دارای اسید اوریک کمتر یا مساوی 5/4 بودند. از میان افرادی که دارای اسید اوریک بالای 5/4 بودند، 10 نفر (6/25 %) مبتلا به پره اکلامپسی شدند و 29 نفر (4/74 %) پره اکلامپسی نشدند. در بین افرادی که اسید اوریک کمتر یا مساوی 5/4 داشتند، 10 نفر (8/11 %)به پره اکلامپسی مبتلا شدند و 75 نفر (2/88 %) پره اکلامپسی نشدند.
خطر نسبی افزایش اسید اوریک به تنهایی در بروز پره اکلامپسی در هفته24 -28 حاملگی 2/2 محاسبه شد. آزمون chi-square نشان دادکه بین پره اکلامپسی و اسید اوریک بالای 5/4 رابطه معنی داری وجود دارد. (P < 0.05) مسلما بالا بودن اسید اوریک در هفته4 2-28 همراه با سایر عوامل خطر ارزش پیشگویی کننده بیشتری خواهد داشت.