فراوانی و حساسیت آنتی بیوتیکی شیگلاهای جدا شده از مبتلایان به اسهال خونی ارجاعی به آزمایشگاه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، سال1385

اسهال خونی یکی از بیماری های حاد دستگاه گوارش است که عوامل متنوعی باعث ایجاد آن می شود، تنوع عوامل و بروز مقاومت دارویی، درمان تجربی را با مشکل مواجه می سازد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی شیگلا در موارد اسهال خونی دراستان اصفهان و نیز بررسی حساسیت دارویی شیگلا های جدا شده صورت گرفت. در این بررسی 200مورد نمونه مدفوع ارسالی از شبکه های استان اصفهان به معاونت بهداشتی استان در پاییز سال 85 مورد بررسی باکتری شناسی قرار گرفت.
در34مورد(17 درصد) شیگلا و 1مورد(0.5 درصد) سالمونلا جدا گردید. از 34 مورد شیگلا، 27 مورد(79 درصد) گونه دیسانتری و 5 مورد (15 درصد) گونه فلکسنری و 2 مورد(5 درصد) شیگلا سونیی بودند. موردی از آنتامبا هیستولیتیکا واشرشیا کلی H7:O157 مشاهده نگردید. سیپروفلوکساسین، موثرترین آنتی بیوتیک موردآزمایش بود و هیچ موردی از مقاومت مطلق نسبت به آن دیده نشد.
شایع ترین باکتری مولد اسهال خونی در این مطالعه، شیگلاوعمدتا از گونه دیسانتری بوده است. با توجه به این که مقاومت قابل ملاحظه ای نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، آموکسی کلاو و کوتریمو کساسول مشا هده شد، توصیه می شود از تجویز تجربی (امپریکال) آنها خودداری شود.