توزیع فراوانی فصلی عوامل قارچی هوای شهر زاهدان

نقش عوامل قارچی موجود در هوا در ایجاد بیماری های مختلف جلدی، تنفسی و چشمی بویژه در برخی اماکن و اجتماعات بسیار مهم است. هدف از این مطالعه تعیین میزان فراوانی فصلی عوامل قارچی موجود در هوای شهر زاهدان بوده است. در این بررسی توصیفی مقطعی در فصول مختلف سال 1380 تعداد 1080 نمونه در ساعات مختلف روز از مناطق مختلف شهر بصورت سیستماتیک تهیه و با کشت روی لام و استفاده از محیط (سابورودکستروزآگار) مورد بررسی قرار گرفت.
در 1080 پلیت مورد بررسی 1917 کلنی شمارش شد. شایعترین قارچهای جداشده، آسپرژیلوس (1/41%) پنی سیلیوم (33%)و رایزوپوس (8/6%) بودند. فراوانی عوامل قارچی در ساعات اولیه صبح 5/22درصد، هنگام ظهر 2/38درصد و هنگام غروب 3/39درصد بود.آزمون X2 اختلافی در فراوانی عوامل قارچی در ساعات مختلف شبانه روز نشان نمی دهد. بیشترین فراوانی آلودگی در مناطق تجاری و شلوغ مرکز شهر و بعد از آن در محوطه بیمارستانها مشاهده شد. از نظر فصلی بیشترین جداسازی در تابستان (4/31%) و کمترین آن در فصل زمستان (9/15%) بود. بین فراوانی عوامل قارچی و فصل سال رابطه معنی داری وجود داشت (100/0 P).
رعایت بهداشت محیط و بهسازی معابر و ساختمانها بویژه در نقاط پر رفت و آمد و نیز دفع سریع زباله در جهت کاهش آلودگی های قارچی خطرناک ضروری است. بنظر می رسد موثرترین راه در کاهش بیماری های قارچی و عوارض ناشی از آنها، تدوین و اجرای برنامه های ویژه آموزشی باشد. از طرفی اطلاعات حاصل از این مطالعه برای برنامه ریزی های بهداشتی و پزشکان مفید می باشد.