قراردادی کردن حقوق کیفری: افسانه یا واقعیت؟

قوانینی که اخیرا به تصویب رسیده‌اند اراده قانون‌گذار فرانسه در باب اعطای‌ نقش به رضایت در قلمرو کیفری را نشان می‌دهد،به طوری که مجرم بتواند هم مجازاتی که علیه او صادر شده،را با طیب‌خاطر بپذیرد و هم داوطلبانه در فرایند جبران خسارت وارده به بزه‌دیده شرکت کند.در واقع این فرایند نخست‌ در حقوق کیفری اطفال به کار رفت و پس از آن در حقوق کیفری بزرگسالان‌ نیز وارد شد.رضایت بزهکار در وهله اول برای تعیین جایگرینهای تعقیب‌ مدنظر قرار گرفت و به تدریج با پذیرش عدالت توافقی در کلیه مراحل رسیدگی‌ متداول شد.جایگزینهای تعقیب همانند جایگزینهای حبس مستلزم‌ ایجاب‌[پیشنهاد]از سوی نماینده دولت و قبول از سوی مجرم است، بدین‌سان،تلاقی اراده‌ها موجب الزامات متقابل (برای دولت و بزهکار) می‌شود. اگر عدالت توافقی می‌تواند منفی جلوه کند،مثلا از این‌رو که یک طرف دعوی‌ (دولت) حق قضاوت کردن را به نفع طرف دیگر (مجرم) از خود سلب می‌کند، [در عوض‌] چاره‌ای خواهد بود برای بی‌کیفر ماندن جرایم کوچک.توافق کامل‌ مجرم و حاکمیت به مراتب از فرایند کیفری مفیدتر خواهد بود.