کاهش دوره رشد دانهال لیمو آب (Citrus aurantifolia) برای پیوند و گیرایی آن با مصرف تنظیم کننده های رشد و جوانه برداری

امروزه در صنعت مرکبات کاری تولید دانهال های سالم و یک نواخت جهت پایه در محیط های کنترل شده که پر هزینه است، متداول می باشد. کوتاه کردن دوره رسیدن به حد پیوند باعث کاهش هزینه های تولید خواهد شد. در دانهال های مرکبات، کوتاه کردن دوره رسیدن به حد پیوند با استفاده از تنظیم کننده های رشد امکان پذیر می باشد. لیمو آب در سطح گسترده به ویژه در مناطق جنوبی ایران به عنوان پایه استفاده می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اسید جیبرلیک تنها و یا همراه با پاکلوبوترازول، اتفن و جوانه برداری بر افزایش ارتفاع و قطر دانهال لیمو آب و گیرایی پیوند انجام شد. دانهال ها در مرحله 4 تا 6 برگی با اسید جیبرلیک 100 میلی گرم در لیتر محلول پاشی شدند و پس از آن که ارتفاع دانهال ها به 50 سانتی متر رسید تیمارهای پاکلوبوترازول 500 و 1000 میلی گرم در لیتر، اتفن 150 و 300 میلی گرم در لیتر یا جوانه برداری اعمال شد. تمام تیمارهای اعمال شده در مقایسه با شاهد به طور معنی دار ارتفاع، قطر و وزن تر شاخساره را افزایش دادند. اسید جیبرلیک تنها نسبت به شاهد و سایر تیمارها طول میانگره را افزایش داد. اثر تیمارهای اعمال شده بر تعداد گره، سطح برگ و وزن تر و خشک ریشه تقریبا یکسان بود. اتفن باعث کاهش میزان کلروفیل برگ شد. اتفن و پاکلوبوترازول به ترتیب در غلظت های 300 و 1000 میلی گرم در لیتر گیرایی پیوند را کاهش دادند.