مقایسه اثر داروهای کتوکونازول، کلوتریمازول وفلوکونازول علیه ایزوله های کاندیداآلبیکنس در شرایط In vitro

ولوواژینیت کاندیدایی به عنوان یک بیماری مهم در زنان باردار، مبتلایان به دیابت، استفاده کنندگان از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف و داروهای ضد بارداری بروز می کند و مقاومت نسبتا بالایی به داروهای رایج از خود نشان می دهد. از طرفی واژینیت های عود کننده در بسیاری از بیماران پروسه درمانی را با شکست مواجه می سازد. هدف این مطالعه یافتن دارویی مناسب تر از بین داروهای کلوتریمازول، کتوکونازول و فلوکونازول با استفاده از تست تعیین حساسیت دارویی در شرایط آزمایشگاهی، قبل از درمان مجدد واژینیت های کاندیدایی عودکننده بوده است.

به این منظور از 10 ایزوله کاندیداآلبیکنس به دست آمده از 31 بیمار مشکوک به ولوواژینیت کاندیدایی استفاده شد و با بکار بردن محیط RPMI 1640 و میکروپلیت های 96 خانه ای و انجام روش میکرو دایلوش براث مقادیر MIC 50، MIC 90 و MFC این داروها در دمای 35 درجه سانتیگراد و 2/7 = pH اندازه گیری شد.

در این شرایط MIC 50، MIC 90 و MFC داروی کتوکونازول به ترتیب 1- 25/0، 4- 1 و512 ≥ - 64 میکروگرم در میلی لیتر، داروی فلوکونازول به ترتیب1- 25/0 و 4- 1و 1024 ≥ - 256 میکروگرم در میلی لیتر و داروی کلوتریمازول به ترتیب 1- 125/0، 8- 1 و 512 - 128 میکروگرم در میلی لیتر بوده است.

با توجه به نتایج حاضر داروی کلوتریمازول نسبت به دو داروی دیگر اثر بهتری را بر روی کاندیداآلبیکنس داشته است.