بررسی میزان شیوع پسودوموناس آئروژینوزا و آسینتوباکتر با مقاومت چند دارویی در بیماران بستری شده در بی

هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع عفونت های بیمارستانی با مقاومت چند دارویی پسودوموناس آیروژینوزا و آسینتوباکتر بر حسب نوع بخش بستری و نوع عفونت در بیماران بستری شده در بخش های مختلف بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) در سال 1384 بود.

این مطالعه مقطعی _ توصیفی در مدت یک سال از ابتدای فروردین تا پایان اسفند 1384 در بیمارستان فوق تخصصی بقیه الله (عج) انجام شد. بر اساس تعاریف، CDC، بیمارانی که بدون هیچگونه علایم عفونت پذیرش شده و 48 ساعت بعد از بستری دچار علایم عفونت شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. جدا سازی باکتری ها طبق روش استاندارد باکتری شناسی انجام و سپس مقاومت دارویی باکتری های جدا شده بررسی گردید. داده ها به وسیله بسته نرم افزاری spss و با استفاده از آزمون مجذور کای و ضریب کاپا تجزیه و تحلیل شدند و مقادیر 05/0P< بعنوان شاخص معنی دار بودن در نظر گرفته شد.

در مجموع میزان شیوع عفونت بیمارستانی با مقاومت دارویی چندگانه نسبت به پسودوموناس آیروژینوزا و آسینتوباکتر 3/1 درصد بود که بیشترین میزان مربوط به بخش ICU بود. از مجموع 278 ایزوله MDR جدا شده با مقاومت چند دارویی، 93 (4/33 درصد) مورد شامل 35 مورد (6/12درصد) آسینتوباکتر و 58 مورد پسودوموناس آیروژینوزا (8/20درصد) بود. همچنین بیشترین موارد مربوط به این دو گونه باکتری از نمونه های پنومونی 50 مورد (8/53 درصد) و زخم 18مورد (3/19درصد) جدا گردید. نتیجه گیری نهایی: در این تحقیق میزان کلی شیوع عفونت بیمارستانی با مقاومت چنددارویی در مورد پسودوموناس آیروژینوزا و آسینتوباکتر کمتر از سایر گزارشات جهانی بود، اما از نظر سنی، رده سنی بالای 50 سال و از نظر بخش بیمارستانی، بخش ICUبیشترین فراوانی این نوع عفونت را دارا بودند که با نتایج حاصله از تحقیقات انجام شده دیگر همخوانی دارد. بنابراین اقدامات اساسی جهت شناخت، جلوگیری از انتشار، ریشه کنی و بررسی مقاومت ضد میکروبی این میکروارگانیسم ها، امری ضروری می باشد.