بررسی مقایسه ای میزان گیر دو سمان زینک فسفات و پلی کربوکسیلات به مواد سازنده تاجی، آمالگام، کامپوزیت، آلیاژ ریختگی و کورمکس دو

حجم بالایی از فعالیتهای دندانپزشکی با پروتز ثابت مرتبط است. دوام و بقاء این درمانها به عوامل متعددی مانند داشتن گیر، انتخاب سمان مناسب، نوع آلیاژ ریختگی رستوریشن و مواد بازسازی کننده تاج ارتباط دارد. هدف از این مطالعه مقایسه گیر دو سمان زینک فسفات و پلی کربوکسیلات به مواد سازنده تاج معمول شامل آمالگام، کامپوزیت، آلیاژ ریختگی و کورمکس دو بود.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی از هر کدام از مواد سازنده تاجی آمالگام، کامپوزیت، آلیاژ ریختگی و کورمکس دو 20 عدد استوانه به ابعاد mm 6×6 تهیه و آمادهسازی دندانها با استفاده از توربین پس از مانت کردن آنها انجام شد. برای تهیه سیلندرهای جایگزین روکش 100 عدد سیلندر با استفاده از شمش های آلیاژ ریختگی بیس متال با قطر خارجی mm 12، ارتفاع mm 6 با سوراخی در وسط با قطر mm 1/6 آماده شد. همچنین 10 استوانه از هر ماده با سمان زینک فسفات و 10 استوانه دیگر با سمان پلی کربوکسیلات در داخل سیلندرهای جایگزین روکش سمان شدند. پس از آن نمونه ها زیر دستگاه پرس هیدرولیک قرار گرفته و میزان نیروی لازم جهت خروج استوانه ها از داخل سیلندرها اندازهگیری شد. سپس اطلاعات بدست آمده جهت بررسی آماری ثبت شدند. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری تحلیل واریانس عاملی و دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان دادند میانگین گیر سمان زینک فسفات به نمونه های آلیاژ ریختگی، آمالگام، کامپوزیت، کورمکس دو و دندان به ترتیب: 5±77، 5±71، 4±37، 2±32 و 2±24 مگاپاسکال بود. همچنین میانگین گیر سمان پلیکربوکسیلات به دندان، آمالگام، آلیاژ ریختگی، کامپوزیت و کورمکس دو به ترتیب 3±37، 6±32، 4±22، 1±10 و 1±8 مگاپاسکال بود. براساس آزمون آنالیز واریانس تفاوت بین میانگین گیر دو سمان زینگ فسفات و پلی کربوکسیلات به جز در مورد گیر سمان پلی کربوکسیلات به کامپوزیت و کورمکس دو از نظر آماری معنیدار بود (001/0P<).
این مطالعه نشان داد در مقایسه میانگین گیر سمان زینک فسفات و پلیکربوکسیلات به 5 ماده سازنده تاج، گیر سمان پلیکربوکسیلات به جز نمونه های دندانی در سایر موارد از زینک فسفات کمتر میباشد که میتواند به دلیل خصوصیات استحکام فشاری و ضریب الاستیسیته پایینتر این سمان باشد. بیشتر بودن میزان گیر سمان پلی کربوکسیلات به دندان میتواند به دلیل ایجاد اتصال شیمیایی و استحکام باند قویتر باشد. همچنین در نتایج مشاهده شد آلیاژ ریختگی نسبت به آمالگام گیر بیشتری ایجاد نموده، همچنین گیر آمالگام نسبت به کامپوزیت و کورمکس دو زیادتر بوده، که این امر میتواند به دلیل بالاتر بودن استحکام آمالگام نسبت به کامپوزیت باشد.