فراوانی ضایعات دهانی حاوی سلول ژانت (giantcell lesions) در یک دوره 22 ساله (82-1360) در دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی

تشخیص به موقع ضایعات فکی به دنبال شناخت خصوصیات اپیدمیولوژیک، کلینیکی و پاراکلینیکی ضایعات میسر میگردد. ضایعات حاوی سلول ژانت گروهی از ضایعات فکی دهانی مخرب هستند. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع ضایعات دهانی با سلول ژانت در یک دوره 22 ساله در بخش پاتولوژی دهان و فک دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود.
این مطالعه مقطعی و گذشتهنگر به صورت توصیفی با استفاده از اطلاعات موجود انجام گرفت. جامعه مورد پژوهش در این بررسی کلیه پرونده های بیماران با تشخیص ضایعات حاوی سلول ژانت در بخش آسیبشناسی فک، صورت و دهان دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی طی سالهای 82-1360 بود. نتایج توسط نرم افزار Excell و آماره chi – square مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
از میان 3390 پرونده مورد مطالعه، 325 ضایعه (5/9%) حاوی سلول ژانت بودند که در این میانperipheral giant cell granuloma (PGCG) بیشترین ضایعه موجود و بعد از آن به ترتیب giant cell granuloma Central و Aneurysmal bone cyst، Giant cell tumor و Brown tumor قرار داشتند. شیوع ضایعات در جنس مونث (2/58%) و در جنس مذکر (8/41%) و شایعترین نمای رادیوگرافیک رادیولوسنسی بود. در 8/49% موارد تشخیص بالینی اولیه با تشخیص میکروسکوپی هماهنگ بود.
5/9% کل ضایعات دهانی در این مطالعه به ضایعات حاوی سلول ژانت مربوط بود و با در نظر گرفتن این مطلب که PGCG با 5/57% بیشترین تعداد را به خود اختصاص داد. از آنجا که وجود جرم و پلاک دندان در اتیولوژی این ضایعه مطرح است، لزوم اجرای برنامه های پیشگیری و آموزش صحیح بهداشت دهان و دندان توسط دندانپزشکان آشکار میگردد. همچنین مشخص شد در 3/39% از ضایعات، تشخیص کلینیکی با تشخیص میکروسکوپیک هماهنگی ندارد که تایید دیگری بر لزوم ارسال بیوپسی به آزمایشگاه پاتولوژی جهت تشخیص صحیح ضایعات دهانی است.