بهبود کیفیت آموزش بالینی بر اساس پایش روزانه فعالیت اعضا هیئت علمی به روش TQM

مقدمه.در قرن بیست ویکم نقش یک استادفراهم نمودن فرصتهای آموزشی برای فراگیران در یک ارتباط مستقیم میباشد نه آموزش کلمه به کلمه، بنا بر این حضور فیزیکی اعضا هیئت علمی میتواند نقش بسزائی در این مهم داشته باشدو با توجه به سرعت روزافزون پیشرفت علوم چگونگی ارائه خدمات آموزشی به فراگیران نیز از اهم مسائل روز دانشگاهیان است،از طرف دیگر به دلیل مسائل متعدد استفاده از وقت و توان اساتید به نحو مطلوبی صورت نمیگیرد ودر این زمینه چگونگی برخورد نیز بایستی به گونه ای در خور ومحترمانه باشد بنا بر این با طراحی شیوه ای نو به این پرسش پاسخ داده شده است که چگونه میتوان باعث افزایش حضور فیزیکی اعضا هیئت علمی و در نهایت بهبود کیفیت آموزش بالینی شد؟ روش ها. این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی است که بر اساس چک لیستهای قبل از اصلاح و بعد از اصلاح بر روی عملکرد 50 نفر از اعضا هیئت علمی بالینی بیمارستان اکباتان همدان ازسال 78 تا 80 انجام شده است. ابتدا با استفاده از روش های مدیریت فراگیر فراینذ فعالیتهای اعضا انتخاب و تیم انجام فرایند تشکیل شد و سپس عملکرد فرایند ها سنجیده شد و نهایتا" علل عام و خاص فرایند مورد ارزیابی دقیق قرار گرفت و در طی یک برنامه 2 ساله پایش روزانه فعالیتهای اعضا هیئت علمی انجام شد. تعداد و نوع فعالیت بر اساس جدول هفتگی و به وسیله خود عضو اعلام شد سپس بعد از تکمیل چک لیست اولیه روزانه معاون آموزشی بیمارستان نسبت به بهبود کمیت و کیفیت فعالیتها با عضو هیئت علمی تشکیل جلسه داده و نسبت به اصلاح و ا فزایش فعالیتهای وی تبادل نظر مینمود که ماحصل آن چک لیست شماره 2 میباشد. یافته ها. در عملکرد قبل از اصلاحات مشخص شد که تنها 30% از زمان مفید اعضا هیئت علمی در اختیار دانشگاه بود. ژورنال کلاب در 15%، گراند راند در 10%، کنفرانس کارآموزان در 10% و کنفرانس کارورزان در 40% بخشها انجام میشد و بعد از بهبود فرایند زمان مفیدی که اعضا هیئت علمی در اختیار دانشگاه قرار میدهند به 50%، برگزاری ژورنال کلاب به 87%، گراند راند به 60%، کنفرانس کارآموزان به 90% و کنفرانس کارورزان به 89% ارتقا پیدا کردند. یکی دیگر از نتایج حاصله از این طرح مستند سازی فعالیتهای اعضا هیئت علمی بود. نتیجه. با توجه به تفاوتهای معنی دار انجام فعالیتهای آموزشی قبل وبعد از طرح مشخص می شود که حضور فیزیکی هر چه بیشتر اعضا هیئت علمی و تماس بیشتر آنها با فراگیران منجر به بهبود کمیت وکیفیت آموزش بالینی می شود هرچند که بایستی اذعان داشت که جهت افزایش این حضور فیزیکی وارتقا آن به بیش از 50% نیاز به اقدامات مدیریت ارشد میباشد. از طرف دیگر مستند سازی روزانه فعالیتهای اعضائ هیئت علمی میتواند در برآورد میزان ساعات استفاده دانشجو از استاد کاربرد داشته واز سوی دیگر در ارتقا اعضا وشفاف بودن فعالیت آنها موثر واقع شود. بنابر این میتوان چنین نتیجه گیری نمود که استفاده از چنین طرحهائی که با حفظ حرمت اعضا هیئت علمی منجر به جلب مشارکت هر چه بیشتر آنها شود میتواند زمینه ساز تکوین یک معلم قرن بیست و یکم باشد که فرصتهای آموزشی را بیش از پیش در اختیار فراگیران قرار میدهد. آدرس. اتاق عمل, بیمارستان مباشر, همدان