چشم انداز رفاه اجتماعی در جهان امروز

«رشد اقتصادی نظام تامین اجتماعی مبتنی بر موازنهء دریافتها و پرداختها،از دیدگاه دیگر کارشناسان هم آثاری منفی در زمینهء رشد اقتصادی به بار خواهد آورد: *حق بیمه های فزاینده برای تامین اجتماعی (که در بسیاری از کشورها بیش از 52 درصد کارمزدهاست) ممکن است موجب افزایش بیکاری شود؛ *بازنشستگی های زودرس (و اغلب زیر سن شصت سالگی) عرضهء نیروی انسانی کارآزموده را کاهش خواهد داد؛ *پرداخت مستمری به نخستین نسل بازنشستگان و ادامهء پرداخت مستمری های گوناگون به نسل های بعدی ممکن است تاثیرات نامطلوبی در پس اندازهای خصوصی به بار بیاورد؛ *تراکم بدهی ضمنی دولت از بابت مستمری ها،و نیاز به پرداخت این بدهی ها ممکن است توانایی دولت را برای فراهم ساختن یا برآوردن دیگر نیازمندی های عمومی کاهش دهد. آیندهء مبهم دولت رفاه پرور نظامهای تامین اجتماعی تقریبا تمام کشورهای دنیای امروز،صرف نظر از توسعه یافته بودن یا نبودن جامعه های آنها،با دو نوع فشار اجتناب ناپذیر و در عین حال متناقض روبه رو شده اند: 1-فشار فزایندهء تقاضاهای گسترش یابنده از سوی لایه های میانی و پایینی جامعه ها برای تعمیم برنامه های حمایتی و تامینی گوناگون که دولتها در طول دهه های گذشته به دلایل مختلف به مرحلهء اجرا درآورده اند؛برنامه هایی که در آغاز بیشتر به دلایل سیاسی یا بنابر «مصلحت روز» مطرح شده اند،ولی امروز ضرورتهای اجتماعی و اقتصادی گریزناپذیر تکمیل و توسعه و تعمیم آنها را مقاومت ناپذیر ساخته است،و؟ 2-بحرانهای مالی مزمنی که به تقریب تمام انواع برنامه های جاری تامین اجتماعی را در برابر بن بست هایی قرار داده است که عبور از آنها با راه و روش های موسوم تا امروز امکان پذیر نیست ولی ادامهء آنها نیز در چارچوب ظرفیتها و منابع مالی موجود ممکن به نظر نمی رسد.»