تاثیر ضخامت دیواره حفرات تهیه شده کلاس دو بر استحکام شکست دندان های مولر شیری پالپوتومی شده و ترمیم شده با آمالگام

از دست رفتن نسج دندان بدلیل پوسیدگی و تهیه حفره می تواند مقاومت شکستگی دندانها را کاهش دهد. این مسئله بخصوص در دندانهای درمان پالپ شده صادق است. هدف از این مطالعه بررسی استحکام در برابر شکست دندانهای مولر شیری درمان پالپ شده و ترمیم شده با آمالگام (کلاس II) در وسعت های مختلف باکولینگوالی حفره بود.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 80 دندان مولر شیری انسانی پوسیده کشیده شده (40 دندان مولر اول و 40 دندان مولر دوم) برای درمان پالپوتومی انتخاب شدند. دندانها به 4 گروه تقسیم شدند و حفرات مزیو یا دیستواکلوزال (20 دندان) و حفرات مزیو-اکلوزودیستال (20 دندان) در هر کدام از دندانهای مولر اول و مولر دوم تهیه شدند. در هر کدام از گروه ها، دندانها بر اساس ضخامت دیواره باقیمانده دندان (5/1 یا 5/2 میلیمتری) به 2 زیر گروه 10 تایی تقسیم شدند. پس از ترمیم، دندانها در آب مقطر و دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت یک هفته نگهداری شدند و سپس عمل ترموسیکلینگ تحت 1000 دور در دمای 5 و 55 درجه انجام شد. نمونه ها توسط کراس هدی که فقط با دندان در تماس بود، با سرعت mm/min5 در دستگاه تست فشار Zwickبارگذاری شدند و استحکام در برابر شکست دندانها بر حسب نیوتن محاسبه شد. برای بررسی آماری نمونه ها از آزمون T-testاستفاده شد.
میانگین مقاومت شکستگی دندانهای مولر اول، 8/368±975 نیوتن و دندانهای مولر دوم، 1/540±1049 نیوتن بود. در دندانهای مولر اول مقاومت شکستگی حفرات دو سطحی بطور معنی داری بیشتر از حفرات سه سطحی بود (001/0P<) اما این اختلاف در دندانهای مولر دوم معنی دار نبود. در دندانهای مولردوم هم در حفرات سه سطحی (015/0P=) و هم در حفرات دو سطحی (001/0P=). استحکام در برابر شکست در دندانهای با ضخامت دیواره 5/2 میلیمتر بطور قابل توجهی بیشتر از انواع 5/1 میلیمتری بود. اما در دندانهای مولر اول این اختلاف فقط در حفرات سه سطحیمعنی دار بود (045/0(P=.
استحکام در برابر شکست دندانهای مولر شیری درمان پالپ شده و ترمیم شده با آمالگام حتی در حفرات وسیع سه سطحی بالا بوده و بیشتر از میزان نیروی حداکثر جویدن در دندانهای شیری بود. بنابراین می توان در کودکان سنین مدرسه از ترمیم های آمالگام به جای روش استنلس استیل جهت ترمیم این دندانها استفاده نمود.