نقش رسانه های ارتباط جمعی در جامعه پذیری دینی

جامعه پذیری فرایند انتقال هنجارها و ارزش های جامعه به فرد است. در این فرایند، نقش رسانه های جمعی در انتقال ارزش ها از جامعه به فرد غیرقابل انکار است. حال سؤال این است که آیا اصولا رسانه جمعی مانند تلویزیون و نشریه می تواند ابزار مناسبی برای انتقال محتوای دینی باشد؟ و تا چه حد می تواند ارزش ها و هنجارهای دینی جامعه را به فرد منتقل سازد؟ به نظر می رسد نگاه بینندگان تلویزیون در الگوی غالب و مسلط، نگاه سرگرم شدن است تا آموختن. در این وضعیت، کارکردی که تلویزیون می تواند بر آگاهی ها و رفتارهای دینی داشته باشد، بیشتر کارکرد «تقویت» است تا ایجاد یا تغییر. این نگاه گاه ممکن است به نوعی، به عملکرد مطبوعات هم تعمیم داده شود. گرچه مطبوعات در مقایسه با تلویزیون، قابلیت بیشتری برای ارائه مقوله های جدی و فکربرانگیز دارند، اما ممکن است در انعکاس مقوله های دینی به کارکرد تلویزیون نزدیک شوند. در مجموع، می توان گفت: رسانه ها می توانند در جامعه پذیری افراد، نقش مثبتی ایفا کنند و همچون ابزاری مؤثر و کارآمد درخدمت اعتلای ارزش های والای انسانی و پروراندن فضایل اخلاقی قرار گیرند. بنابراین، می توان گفت: رسانه جمعی می تواند در فرایند انتقال ارزش ها و هنجارهای دینی از جامعه به فرد، نقش مؤثری ایفا نماید و کارکرد رسانه در جامعه پذیری، یک کارکرد تقویتی است.