عشق انسانی یا دانش حرفه ای؟

بیماری ها و صدمات نه فقط ساختارهای ویژه، مکانیسم های فیزیولوژیک و روانشناختی را تحت تاثیر قرار می دهند، بلکه به طور کلی بر عملکرد انسان اثر می کنند. اختلال جدی در عملکرد انسانی باعث اختلال دائم یا موقت در توانایی فرد برای مراقبت از خود می شود. زندگی نباتی یکی از این اختلالات جدی و مرحله ای از عدم هوشیاری و عدم آگاهی کامل از خود و محیط اطراف می باشد، که باعث می گردد بیمار توانایی خود مراقبتی را از دست داده و نیازمند به یک سیستم مراقبتی جبرانی کامل گردد. هدف این گزارش موردی توصیف و تفسیر نمونه ای از مراقبت وابسته طولانی مدت به وسیله اعضای خانواده برای یک بیمار در وضعیت نباتی پایدار بر اساس تئوری اورم می باشد. مورد: بیمار یک مجروح جنگی34 ساله ایرانی ساکن اصفهان است که در سال 1366 در هفده سالگی متعاقب انفجار در جنگ دچار ضربه مغزی شده و سپس وارد زندگی نباتی گردیده است. عامل اصلی مراقبت پدر 58 ساله وی با تحصیلات ابتدایی است. جهت جمع آوری اطلاعات کیفی و کمی از اندازه های زیست فیزیولوژیک، معاینه بالینی، مشاهده نحوه مراقبت و مصاحبه با عامل مراقبت استفاده شده است. در هنگام جمع آوری اطلاعات، وضعیت سیستم ها از قبیل سیستم پوششی، تنفسی، قلبی و عروقی، ادراری و... طبیعی بود. تست های آزمایشگاهی شامل هماتولوژی، بیوشیمی خون، کشت خون، آنالیز ادراری، کشت ادرار، تراکم استخوانی و... طبیعی بود و در مجموع هیچ یک از عوارضی که در بیماران با کاهش سطح هوشیاری دیده می شود از قبیل زخم بستر، سوء تغذیه، عفونت و... دیده نشد. این مطالعه ماهیت شفا بخشی خانواده را که از طریق عشق و امید تضمین کننده حیات انسان است، مورد تایید قرار می دهد. به عقیده اورم عشق یک عاطفه انسانی مثبت است که انسان را به ماورای موقعیت سوق می دهد. بخشش که یک قسمت فعال از عشق کامل می باشد مراقبت کنندگان را قادر می کند تا با بیمار خود یکی شوند و این یکی شدن کمک می کند تا موقعیت ویژه زندگی را درک نموده و در جهت حل موقعیت مشکل تلاش نمایند. مراقبت وابسته یک عملکرد ویژه خانواده است. در موقعیت های مشکل، قدرت خانواده و عشق انسانی حاکم بر آن باید بیش از پیش مورد توجه سیستم مراقبت رسمی واقع شود و در جهت قدرت بخشی خانواده گام برداشته شود. علاوه بر این با توجه به نقش عواطف انسانی در ارائه مراقبت جامع و مؤثر، پرورش نگرش و عواطف انسانی در آموزش پرستاری باید مورد توجه واقع گردد. زیرا مراقبت مؤثر نه فقط نیازمند عملکرد بر اساس دانش حرفه ای می باشد بلکه نیازمند عشق، عاطفه و نگرش انسانی می باشد.