مقایسه میزان بروز آسپیراسیون تنفسی در دو روش تغذیه لوله ای (بلوس متناوب و قطرات متناوب) در بیماران مبتلا به بیماری های مغز و اعصاب بستری در بخش های آی- سی- یو بیمارستان های منتخب شهر تهران در سال 1381

آسپیراسیون تنفسی از عوارض مهم تغذیه لوله ای به شمار می آید که به دنبال آن شیوع پنومونیت، پنومونی نکروز دهنده و آبسه ریه می تواند سلامت بیماران را به خطر انداخته و خسارت جبران نا پذیری را برای آن ها پدید آورد.
تعیین تفاوت میزان بروز آسپیراسیون تنفسی در دو روش تغذیه لوله ای، بلوس متناوب و قطرات متناوب در بیماران مبتلا به بیماری های مغز و اعصاب. نوع پژوهش: این پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی – تصادفی انجام شد. پژوهشگر دو گروه مساوی از بیماران مبتلا به بیماری های مغز و اعصاب را انتخاب و یک گروه را به روش تغذیه لوله ای بلوس متناوب و گروه دیگر را به روش قطرات متناوب طی سه روز تغذیه نموده است. سپس این دو گروه را از نظر میزان بروز آسپیراسیون تنفسی مورد بررسی و مقایسه قرار داده است. گردآوری اطلاعات با استفاده از برگه ثبت اطلاعات انجام گرفته است و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرونده بالینی بیماران، مشاهده و اندازه گیری کسب شده است.
نمونه پژوهش: شامل 74 مورد از بیماران برخوردار از معیار پذیرش بستری در بخش های مراقبت ویژه مغز و اعصاب بوده اند که به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند.
یافته های پژوهش نشان داد که میزان بروز آسپیراسیون تنفسی در تغذیه لوله ای به روش بلوس متناوب 8/56 % و در روش قطرات متناوب 5/13 % بوده است.
یافته های این پژوهش مبین آن بود که میزان بروز آسپیراسیون تنفسی در تغذیه لوله ای به روش بلوس متناوب به مراتب بیشتر از روش قطرات متناوب بوده است زیرا به طور معمول در تغذیه لوله ای به روش بلوس متناوب تغذیه دارای سرعت بیشتری می باشد. با عنایت به این یافته پیشنهاد می شود به منظور کاهش میزان بروز آسپیراسیون تنفسی از روشی ایمن تر تغذیه لوله ای یعنی روش قطرات متناوب استفاده شود دستیابی به این مهم با برگزاری کلاس های آموزش ضمن خدمت و توصیه به پزشکان و پرستاران برای انتخاب روش ایمن تر تغذیه لوله ای میسر می باشد.