بررسی فراوانی آسیب دیدگان سروگردن ناشی از حوادث واختلالات گفتار و زبان متعاقب آن

همواره در معرض آسیب های ناشی از حوادث قرار دارد که صدمات وارد ه بر سروگردن ازمهمترین آنها هستند زیرا علاوه بر آسیب های جسمانی در اغلب موارد با انواع اختلالات گفتار و زبان ه مراه می شوند.. این پژوهش با هدف بررسی فراوانی صدمات وارد ه بر سر و گردن ناشی از حوادث براساس محل آسیب دیدگی، جنسیت و سن افراد مصدوم و بررسی اختلالات گفتار ی و زبان ی متعاقب این صدمات در واحدهای مورد پژوهش، انجام شده است.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی است که در آن پژوهشگر به9 بیمارستان تابعه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران مراجعه و اطلاعات مربوط به مصدومان سر و گردن ناشی ازحوادث را، با استفاده ازکدهای بین المللی (سیستم ICD10، 1992 (استخراج و بررسی نموده است.
نمونه پژوهش را تعداد 1143 نفر از مصدومان سر و گردن ناشی از حوادث تشکیل داده اند که طی سا ل 1378 در بیمارستان های مورد نظر پذیرفته شده بودند.
یافته های این پژوهش نشان داد که صدمه به سر بیشترین فراوانی را داشته است (1/83%) و بیشترین مصدومان در گروه های سنی 4 5-16 سال (2/58%) و 15-1سال (22%) قرار داشتند. 77 % مرد ان و 23% زن ان مورد پژوهش دچار آسیب دیدگی سرو گردن شده بودند. به علاوه صدمات ناشی از حوادث سر و گردن، منجر به انواع اختلالات گفتار و زبان مانند: زبان پریشی، دیزارتری، اختلالات تولیدی، آواسازی و تشدید شده بود.
چنانکه ملاحظه شد فراوانی قابل ملاحظه مصدومان سر و گردن زیر 45 سال (4/80%) که در بین افراد محص ل، دانشجو، شاغل و احتمالا س رپرست خانواده و ابتلا ء حدود 50 % این افراد به انواع اختلا لا ت گفتار و زبان، ضرورت شروع و اجرای خدمات توانبخشی گفتار و زبان را در سریعترین و مناسب ترین زمان ممکن ایجاب می کند.